UZALEŻNIONA ebook

Agata Duma — poetka młodego pokolenia. ur. 23.07.1994 r. w Radomiu.

PUBLIKACJE:

— Uzależniona 1 (Warszawa 2014)

— UZALEŻNIONA — Edycja Specjalna (Kraków 2015)

— UZALEŻNIONA Pierwsza Część (Kraków 2016)

UZALEŻNIONA Druga Część

To druga część debiutanckiego tomiku poezji,

który składa się z 38 wierszy,

które zostały napisane w latach 2010 — 2012.

To jest kolejny zakątek mojej duszy.

Kiedy jesteś młody i stoi przed tobą wyzwanie

podzielenia się wszystkimi swoimi radościami

i smutkami to ogarnia cię chaos.

Chcesz żeby wszystko było idealne próbując uniknąć błędów.

To wydanie wydaje się być bardziej dojrzalsze,

jest wybuchem emocji.

Różnych uczuć dobrych i złych, słodkich i gorzkich.

Publikacje otwiera wiersz Z CZASEM, który mówi, że

na wszystko w życiu jest czas.

Patrzysz w lustro i widzisz jak zmieniasz się i właśnie to

można odczuć w wierszu NADCHODZĄ ZMIANY.

Kolejnym bardzo ważnym tematem jest miłość.

Kiedy otaczają cię tylko ludzie, którzy nie potrafią

zaakceptować cię takim jakim jesteś

lub wtedy kiedy nie rozumieją twoich marzeń

albo kiedy tracisz kogoś kogo bardzo kochałeś

tak jak np. w wierszu DZISIEJSZEJ NOCY.

Wszystko co robimy i mówimy zostawia ślad w sercu,

ale w poszukiwaniu własnego szczęścia

to tylko ona sprawia, że jesteś silniejszym człowiekiem

i o tym przypomina wiersz PADA DESZCZ.

W tej książce utwory wydają się być

jeszcze bardziej intensywne

np. PO PROSTU, WCZORAJ czy NOSTALGIA

kiedy czytając te wiersze zamykasz oczy

i widzisz tych ludzi, te sytuacje odczuwając

na swojej skórze tą samą desperacje.

Znalazły się też takie utwory opisujące NIENAWIŚĆ,

która czasem każdego z nas zaślepia, ale też takie,

które mówią abyśmy cieszyli się każdą chwilą

spędzona tu w tym miejscu i z tymi ludźmi

(SPÓJRZ czy PRZYSZEDŁ TEN CZAS).

Wiersze ŻYCIE i NIEMOŻLIWE

próbują odpowiedzieć na pytanie

czym jest to życie, co daję i czego nas uczy.

Dopóki jesteśmy tu wszyscy razem to jest jeszcze nadzieja.

Pomaga ci przetrwać najgorsze chwile,

Uczy cię pokory.

Dzięki niej zaczynasz rozumieć

Świat, w którym żyjesz.

To boli, bo nie wiem czy tym razem

Też otrzymam nową szansę

I nie chcę stracić wiary,

Więc muszę kochać mimo wielu wad

Jeśli kiedyś byłam i wciąż jestem

Uzależniona od ciebie

To tym bardziej zawsze będę

Uzależniona od twojego głosu,

Z czasem

Już dłużej nie mogę budzić się w tej samej szarości,

Przez którą wszystkie moje dni wypełnia pustka

Wiem, że nie powinnam bać się własnych myśli,

Dlatego biegnę za wiatrem, aby poczuć, że żyję.

Dziś postanowiłam, że chcę iść drogą, na której nie ma łez

I próbuję wierzyć, że można ufać ciepłym słowom,

Ponieważ to prawda, że moje serce zaczyna coś czuć

I tylko to każdego wieczoru pomaga mi zasnąć.

Dlatego z czasem nauczyłam się jak zapominać

I uśmiechać się mimo wielu blizn w swoim sercu

Wiem, że w tej ciszy mogę zacząć na nowo oddychać

A więc teraz staram się wiele rzeczy zmienić.

Z czasem udało mi się zostawić płacz za sobą

I wciąż mogę trwać w tym samym miejscu

Pogodziłam się z przeszłością, która zraniła moje uczucia

I udało mi się wyrzucić strach ze swojego życia.

Z czasem ból minął …

To okrutne, ale straciłam zbyt wiele pięknych chwil,

Które minęły i nigdy więcej się nie zdarzą

Myślę, że nie mogę już zmarnować ani jednej,

Ponieważ chciałabym jeszcze coś przeżyć.

Chcę skończyć z całą tą nienawiścią, bo jest

Wiele rzeczy warte tego, aby poczuć, że

Mogłabym spełnić wszystkie swoje sny

Mam nadzieje, że jeszcze nie jest za późno.

Dlatego z czasem nauczyłam się jak zapominać

I uśmiechać się mimo wielu blizn w swoim sercu

Wiem, że w tej ciszy mogę zacząć na nowo oddychać

A więc teraz staram się wiele rzeczy zmienić.

Z czasem udało mi się zostawić płacz za sobą

I wciąż mogę trwać w tym samym miejscu

Pogodziłam się z przeszłością, która zraniła moje uczucia

I udało mi się wyrzucić strach ze swojego życia..

Biegnę tam gdzie w swoje dłonie mogę złapać szczęście

Gdzie trudniej jest rozczarować się po raz kolejny

Tam nie istnieje ból i tam nikt już nie zrani mnie

W tym miejscu łatwiej jest nie myśleć o swoich porażkach.

Po prostu chcę przestać błądzić

Między ślepymi uliczkami

I nie chcę dłużej zastanawiać się czy jutro

Zdarzy się coś złego…

Dlatego z czasem nauczyłam się jak zapominać