Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
Co kryje się pod enigmatycznym iksem? Jakaś zasada, zjawisko, rzecz, myśl? Bohater utworu, wizja świata podmiotu lirycznego? Lektura tomu odsyła do zasygnalizowanych treści, które nabierają znaczeń i kulturowych odniesień w miarę eksplorowania poetyckiej tkanki słownej.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 19
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Jacek Gutorow
X
Biuro Literackie • Wrocław 2015
Jacek Gutorow: X
Rysunek na okładce: Bartek Posacki
Korekta: Anna Krzywania
Projekt typograficzny i skład wersji elektronicznej: Mateusz Martyn
Copyright © by Jacek Gutorow
Copyright © by Bartek Posacki, 2001
Copyright © by Biuro Literackie, 2015
Biuro Literackie
Przejście Garncarskie 2, 50-107 Wrocław
tel. 71 346 01 42, [email protected]
www.biuroliterackie.pl
isbn 978-83-65358-19-6
Wszelkie powielanie lub wykorzystywanie niniejszego pliku elektronicznego inne niż jednorazowe pobranie w zakresie własnego użytku stanowi naruszenie praw autorskich i podlega odpowiedzialności cywilnej oraz karnej.
Spis wierszy
Inwokacja
X
Wiersz od Wallace’a Stevensa
Padwa
Płótno
Bizancjum
Bukiet róż
Powieść
Toskania
Refleksje, refleksy
Notatka, styczeń 2000
Medytacja
Farby, zacieki
Szlagiery (autor anonimowy)
Bigger Splash
Rzym
Notatka, luty 2000
Pocztówka z Wenecji
Dwa pejzaże
Piosenka do rzeczy
Ostatni dzień wakacji
Kadr za kadrem
Haecceitas
Nocny seans
Inwokacja
Siedzimy przy stole:
nasze dłonie, twarze.
Które z nas opowie historię?
Deszcz puka do okna.
Gwiazdy na talerzu.
I Księżyc.
Nasza rozmowa będzie długa
jak sen kolorowej spirali
wśród wysokich topól.
Będziemy zbierać słowa z wiatru,
a w szklanej kuli rozjarzy się Słońce
i morze z żaglami.
Słowa wskażą nam drogę na świat.
Będziemy stali przy oknie
w blasku wszystkich ścieżek.
Lecz to potem. Jeszcze dzielimy się
chlebem i winem, kołysząc historię
zamarłą w bezruchu.
Siedzimy w pokoju, który jest światem.
Światem przekreślonym na krzyż.
Milczymy.
Lecz zaczniemy mówić.
Słowo wskaże nam drogę.
Wiatr wypełni ten pokój.
Gwiazdy spadną na ziemię.
I Księżyc.
W naszych oczach zapali się światło.
Światło oślepi historię.
Historia wypadnie nam z rąk.
Lecz to potem. Na razie siedzimy przy stole.
Uśmiechamy się.
Które z nas opowie historię?
Tworzymy gwiazdę o równych ramionach
w pokoju, który jest światem.
X
Taka sytuacja: mężczyzna wstaje i podchodzi do okna.
Tę scenę poprzedza inna: mężczyzna wstaje i wolno podchodzi do okna, które jest teraz
zamknięte (w przeciwieństwie do pokoju okna są otwarte na światło słońca).
Taka więc sytuacja: mężczyzna wolno podnosi się, patrząc na okno.
Nic szczególnego, patrzenie na okno.
Ta scena poprzedza inną: wiatr wywiewa kartki papieru.
Okno jest zdecydowanie zamknięte, choć w następnej scenie białe kartki wirują w powietrzu.
W takiej sytuacji mężczyzna wstaje i podchodzi do okna.
Nie zamyka okna (które nie było otwarte).
Zamyka oczy (które nie były otwarte).
I widzi coś takiego: mężczyzna wstaje i podchodzi do okna.
Wiatr wywiewa kartki papieru.