Sekstaśmy ebook

Katarzyna Fetlińska

Sekstaśmy

Biuro Literackie • Stronie Śląskie 2016

Poezje 133

Katarzyna Fetlińska: Sekstaśmy

Redakcja: Jarosław Jabrzemski

Rysunek na okładce: Julita Nowosad

Projekt okładki: Wojtek Świerdzewski

Korekta: Joanna Mueller

Projekt typograficzny i skład wersji elektronicznej: Mateusz Martyn

Copyright © by Katarzyna Fetlińska

Copyright © by Julita Nowosad, 2015

Copyright © by Biuro Literackie, 2016

Biuro Literackie

ul. Sokolnicza 5/37, 53-676 Wrocław

tel. 71 346 01 42, [email protected]

www.biuroliterackie.pl

isbn 978-83-65358-30-1

Wszelkie powielanie lub wykorzystywanie niniejszego pliku elektronicznego inne niż jednorazowe pobranie w zakresie własnego użytku stanowi naruszenie praw autorskich i podlega odpowiedzialności cywilnej oraz karnej.

Spis wierszy

High definition

Jesteś piękna. Jak przypadkowe spotkanie na stole

sekcyjnym starego Singera i ścięgien obszytych

żeberkowym ściegiem. Mon

ami: dawniej haftowani śniegiem (ludzcy do szpiku)

dłubaliśmy w zębach, poszukując fikcji, zaś teraz musimy

wieść się w powieść i żywot

niepoczciwy. Dolejmy oliwy do ognia: bóg nie chce, aby

kto złym był, więc zróbmy sobie dobrze. Dobierzmy do

tchawicy i znajdźmy

na językach, pieszcząc się przez zaśnieżone szyby

ekranów. Następnie zaśnijmy – bez fonii, bez wizji

na przyszłość. Kocham cię

i chcę przy tobie umrzeć. Mam mnóstwo marzeń,

omamów, jak przypadkowe spotkanie na stole sekcyjnym,

wnętrze we wnętrze, ciebie

i starej Unitry. Kineskopowe spazmy, napięcie,

rozbłyski i kablami okręcone najgęsiejsze szyjki.

Bądź przy mnie, proszę; a wetknę

ci tak głęboko, że włosy zaczną iskrzyć. Jesteśmy

dla siebie stworzeni. Jesteśmy złudzeni. Od dawna

monochromatyczni, zamknięci

za szybą. Pragnę, by wypełnił cię ciekły kryształ.

Lazuryt. Ametysty. Nasz sen musi się ziścić –

zamiast obrzmiałych sutków

niech stanie się światło. Niech staną się przyciski,

poczujmy napięcie, rozkosz oraz nagły przypływ

elektryczny. Niech spali się

Belweder. Stworzymy własne Kroniki Wypadków

Miłosnych – przypadkowe kobiety nagle przebite

kolumną kierownicy i wytrysk

benzyny na plac pokryty makadamem. Kochanie –

musimy zaakceptować, że nie znajdziemy fikcji

w zębach ni w żadnej nocnej

transmisji. Ona jest wszystkim. Jedyne, co zostało,

to plany, tęsknoty i radosne wizgi spadających samo-

lotów. Ofiary, poślizgi,

telefon drżący w pochwie. No, odbierz mnie, a potem

pogrzebmy razem w ropie i w głowach, szukając

resztek. Rzeczywistych.

Kraksa

Marioli

Siedzą zaszkleni, oddzielni. On dzierży skrzyni

biegów wyślizgane berło, ona – dama z fretką

przyciśniętą do piersi. Kiwają się głowy rzędu

małych piesków, lazurowym wybrzeżem

nadmorska sosenka, dyndające drzewko

z nutą kadzidła i mirry. Odbija się słońce,

póki z ulgą nie stwierdzimy, że jednak nie byli

całkiem obcy – na jej udzie powoli zasycha

lepki odcisk ręki. Łudząc drżeniem palców,