CDL/CDS silne wsparcie w procesie zdrowienia ebook

REDAKCJA: Irena Kloskowska

SKŁAD: Aleksandra Lipińska

PROJEKT OKŁADKI: Aleksandra Lipińska

TŁUMACZENIE: Piotr Lewiński

Wydanie I

BIAŁYSTOK 2019

ISBN 978-83-8168-215-2

Tytuł oryginału: Das CDL-Handbuch: Gesundheit in eigener Verantwortung

Copyright © by Dan bernsterniel Peter Verlag

© Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo Vital, Białystok 2016

All rights reserved, including the right of reproduction in whole or in part in any form.

Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej publikacji nie może być powielana

ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych,

kopiujących, nagrywających i innych bez pisemnej zgody posiadaczy praw autorskich.

Wykluczenie odpowiedzialności:

CDL nie jest dopuszczony do stosowania jako lek, a tylko jako środek do oczyszczania wody.

Przedstawione tu sposoby postępowania powinny Państwu służyć jedynie za informację.

Nie zastąpią one lekarskiej diagnozy, porady czy terapii.

Ani autorka, ani wydawnictwo nie odpowiadają za jakiekolwiek szkody, które mogą wyniknąć w następstwie stosowania opisanych tu metod, w szczególności nie bierzemy żadnej odpowiedzialności za poprawę bądź pogorszenie się stanu Państwa zdrowia.

Z uwagi na dynamiczny charakter internetu może się zdarzyć, że zamieszczone w książce linki, które były jeszcze aktualne w okresie powstawania niniejszej publikacji, z upływem czasu zostały zmienione lub nie są już w ogóle dostępne.

Autor i wydawca nie bierą odpowiedzialności za treść zewnętrznych linków.

15-762 Białystok

ul. Antoniuk Fabr. 55/24

85 662 92 67 – redakcja

85 654 78 06 – sekretariat

85 653 13 03 – dział handlowy – hurt

85 654 78 35 – www.vitalni24.pl – detal

strona wydawnictwa: www.wydawnictwovital.pl

Podziękowania

Chciałabym serdecznie podziękować dr. nauk przyrod. Hartmutowi Fischerowi za jego kompetentne rady w dziedzinie chemicznych obliczeń stechiometrycznych, za czujność badacza i życzliwą gotowość dzielenia się wiedzą, a zwłaszcza za to, że złożył mi nawet wizytę, aby mi zademonstrować dwie proste techniki otrzymywania czystego roztworu ditlenku chloru: metodę z wekiem i metodę uzyskiwania małej ilości do szybkiego użycia. Wiele osób przyjęło je potem z radością.

Dr. Andreasowi Kalckerowi dziękuję za rozmaite inspiracje: jego zaangażowanie w opracowanie metod otrzymywania czystego roztworu ditlenku chloru oraz ich doskonalenie i upraszczanie zainspirowało wszystkich zainteresowanych do tego, aby zająć się uprzystępnianiem domowych sposobów stosowania roztworu ditlenku chloru. Także jego intensywne badania w dziedzinie parazytologii i nasze rozmowy na ten temat okazały się dla mnie bardzo wartościowe.

Jak zawsze winna jestem podziękowania Jimowi Humble za jego stałą gotowość do eksperymentów i otwartość na nowe pomysły.

Dziękuję też dr. Wolfgangowi Storchowi za jego niestrudzoną gotowość do prowadzenia badań i upowszechniania wiedzy na temat CDL.

Serdecznie dziękuję mojej współpracowniczce Kerstin Depping, która cierpliwie wstukała mój rękopis do komputera i okazała mi wielką pomoc w przygotowywaniu fotografii.

Szczególnie dziękuję moim rodzicom, którzy pozwolili mi wyrosnąć na samodzielnego człowieka, jak również moim nauczycielkom i nauczycielom, którym zawdzięczam wiele radości z nauki; dziękuję pacjentkom i pacjentom, uczestniczkom i uczestnikom kursów, koleżankom i kolegom, którzy skorzystali z moich sugestii i śmiało odkryli dla siebie, co z tego może się okazać pożyteczne w ich życiu. Szczególnie dziękuję wszystkim, którzy udostępnili mi relacje z osobistych doświadczeń, oraz wszystkim, którzy wyrazili zgodę na zamieszczenie ich nazwisk na liście specjalistów od CDL. Zarówno jedno, jak i drugie okazało się dla wielu osób bardzo pomocne.

Wyrażam podziękowania mojemu wydawcy Danielowi Peterowi, który zainspirował powstanie poradnika na temat CDL, wielokrotnie wyrażając życzenie, aby udostępnić szerokim rzeszom czytelników wielkie korzyści płynące ze stosowania tego pożytecznego w wielu dziedzinach specyfiku.

Na moje serdecznie podziękowania zasłużyli też sobie Monika Stolina-Wolf i Hans-Jürgen Maurer, którzy nadali moim słowom tak piękną formę.

Z głębi duszy dziękuję mojej partnerce Christiane, która także podczas przygotowywania tej książki była dla mnie niczym pełne troski i miłości lustro, za promieniujący od niej spokój i pogodę ducha, za zachętę, jaką daje jej obecność, i za piękno, które wnoszą w świat jej obrazy.

Serdeczne dzięki!

Dlaczego CDL mnie zachwyca

Wiele osób, które na własną odpowiedzialność stosowały MMS, były zachwycone jego działaniem i doświadczyły poprawy samopoczucia czy nawet pozbyły się chorób.

W przypadku innych okazało się to jednak niemożliwe – ponieważ zapach lub smak tego preparatu budził ich odrazę albo też już na niewielkie ilości aktywowanego w klasyczny sposób chloranu sodu reagowali nudnościami lub biegunką, wskutek czego musieli ograniczyć stosowanie tego środka bądź zupełnie go odstawić.

To wielki postęp, że – o ile mi wiadomo – w przypadku stosowania CDL nie występuje już prawie nietolerancja jego smaku, biegunka ani nudności. Uważam to za prawdziwe dobrodziejstwo!

CDL1 nadaje się też lepiej niż MMS do płukania jamy ustnej i czyszczenia zębów, bo nie zawiera lub prawie nie zawiera kwasu, który mógłby zaszkodzić szkliwu.

CDL jest znacznie lepiej tolerowany przez organizm niż MMS i ma przyjemniejszy smak, co umożliwia szerszym kręgom ludzi odniesienie korzyści z pozytywnych właściwości ditlenku chloru.

Informacje zwrotne od wielu zachwyconych osób, które na własną odpowiedzialność stosowały CDL, zachęciły mnie, aby poświęcić temu specyfikowi odrębną książkę. W przeciwnym razie Das MMS-Handbuch (wydanie polskie: MMS – mineralne panaceum) – która ukazała się po raz pierwszy w 2011 roku, a następnie została gruntownie przerobiona w 2012 roku oraz 2016 roku – stałaby się zbyt obszerna. Toteż CDL/CDS silne wsparcie w procesie zdrowienia stanowi uzupełnienie mojej podstawowej pracy o MMS, może jednak być wykorzystana niezależnie, o ile ktoś chce stosować na własną odpowiedzialność „tylko” CDL.

Specyfik ten, podobnie jak MMS, można stosować jedynie na własną odpowiedzialność, bo jest to środek do uzdatniania wody, a nie lek dopuszczony do użycia przez przepisy prawne. Tak czy inaczej, zawsze ważne jest, aby brać za siebie odpowiedzialność! Z tego powodu dobrze jest na początku uzyskać wyczerpujące informacje, zachęcam więc, abyś najpierw przeczytał całą książkę, a dopiero potem podjął decyzję, czy chcesz stosować CDL, a jeżeli tak, to w jaki sposób.

Ponieważ opisanych w niniejszej książce metod aplikowania CDL nie potwierdzają żadne naukowe dowody w postaci kontrolowanych badań z użyciem placebo, medycyna akademicka generalnie nie uznaje twierdzeń o skuteczności terapeutycznych zastosowań CDL. Dlatego jeśli planujesz przyjmowanie tego specyfiku, powinieneś omówić to ze swoim lekarzem domowym, praktykiem medycyny niekonwencjonalnej albo odpowiednim lekarzem specjalistą, by ocenił użyteczność i zagrożenia takiego postępowania i wyjaśnił, na jakiej podstawie doszedł do takiej opinii. Wtedy, uzyskawszy wszechstronne wyjaśnienia, sam rozważysz potencjalne korzystne i niekorzystne skutki kuracji CDL i podejmiesz decyzję, czy chcesz na własną odpowiedzialność stosować CDL mimo że nie został on dopuszczony jako lek i brak wyników kontrolowanych badań jego skuteczności z użyciem placebo.

Cieszę się, że ten poradnik o CDL jest już gotowy. Umożliwi ci to wyrobienie sobie własnego zdania i – jeśli poweźmiesz takie życzenie – wykorzystanie w pełni wszystkich możliwości tego wspaniałego płynu.

Z najlepszymi życzeniami

dr Antje Oswald

CDL to skrótowiec od niemieckich słów Chlordioxidlösung (po angielsku: chlorine dioxide solution, po polsku: roztwór ditlenku chloru2). Słowo „roztwór” oznacza, że ditlenek chloru, który w temperaturze pokojowej występuje jako gaz, został rozpuszczony, w tym przypadku w wodzie.

Ditlenek chloru (ClO2) składa się z atomu chloru (Cl) i dwóch atomów tlenu (O2). W temperaturze pokojowej jest to intensywnie żółty, dość lotny gaz o ostrym zapachu. Już w temperaturze powyżej 11°C przechodzi w stan gazowy. Dlatego CDL należy przechowywać w lodowce!

Podczas gdy gazowy ditlenek chloru jest trujący, jego wodnego roztworu o stężeniu nie przekraczającym 0,3% nie można nazwać substancją niebezpieczną, ponieważ ditlenek chloru związany w wodzie w stężeniu poniżej 0,3% jest klasyfikowany jako nie stanowiący zagrożenia.

Ditlenek chloru jest składnikiem dozwolonym przez niemieckie rozporządzenie dotyczące wody pitnej z 2011 roku (§ 11, część C) i jest zgodny z normą DIN EN 12671 Produkty do przygotowania wody używanej przez ludzi. CDL jest od dawna stosowany jako skuteczny środek do dezynfekcji wody i systemów wodociągowych, zwłaszcza rur i zbiorników mających kontakt z wodą pitną. Z uwagi na dobrą tolerancję ditlenku chloru przez organizm ludzki, niemieckie rozporządzenie dotyczące wody pitnej dopuszcza występowanie tego związku w wodzie pitnej po jego zastosowaniu w stężeniu do 0,2 mg na litr. W Austrii jest to do 0,5 mg na litr.

Ditlenek chloru zachowuje się na szczęście zupełnie inaczej niż chlor, także stosowany do dezynfekcji wody. Ditlenek chloru odkaża dzięki utlenianiu, dlatego nie tworzą się przy tym żadne szkodliwe dla człowieka substancje, jak na przykład związki trihalogenowe, chlorofenole, związki AOX czy chloraminy, w przeciwieństwie do procedur dezynfekcji z użyciem chloru. Chlor zabija zarazki dzięki chlorowaniu, przy czym akceptuje się, że powstają przy okazji potencjalnie szkodliwe dla człowieka produkty rozkładu, z których niektóre uznawane są już za kancerogenne. Toteż ważne jest, aby zrozumieć, że działania roztworu ditlenku chloru nie wolno porównywać z działaniem roztworów chloru. Z tego powodu chlorowanie wody pitnej można tak naprawdę uznać za rozwiązanie doraźne, podczas gdy po potraktowaniu wody ditlenkiem chloru nie powstają żadne szkodliwe dla człowieka produkty. Z drugiej strony jon chlorkowy (Cl–) znany jest jako „partner” jonu sodowego (Na+) w chlorku sodu (NaCl), czyli soli kuchennej i jako taki stanowi ważny składnik fizjologiczny naszych płynów ustrojowych jak krew, chłonka (limfa), łzy, pot itd.

W przemyśle ditlenek chloru stosowany jest do bielenia masy celulozowej i tekstyliów. Ponieważ związek ten działa w sposób łagodny dla tkanin i środowiska naturalnego, prawie całkowicie zastąpił on chlor w roli wybielacza w krajach, gdzie istnieją surowe wymogi dotyczące ochrony środowiska.

Substancją czynną CDL/CDS jest ditlenek chloru. Utenia on prawie wszystkie patogenne mikroorganizmy bez względu na to, czy są to bakterie, wirusy czy grzyby. Ponieważ na skutek utlenienia zarazki zostają całkowicie zniszczone, nie mogą się rozwinąć oporne populacje. Znaczy to, że ditlenek chloru można też stosować z dobrym skutkiem przeciw opornym na antybiotyki szczepom bakterii.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym niemieckim rozporządzeniem dotyczącym wody pitnej, § 11 z 2001 roku (według poprawki nr 17 z listopada 2012 roku) ditlenek chloru jest dozwolony jako środek do uzdatniania i dezynfekcji wody pitnej.

Obszerne przedstawienie utleniającego działania ditlenku chloru oraz dalsze wyniki badań naukowych można znaleźć w rozdziale 3 mojej publikacji MMS – mineralne panaceum3.

To, że ditlenek chloru działa zabójczo na zarazki, uznaje się w całym świecie za fakt nie budzący wątpliwości. Potwierdzają to liczne publikacje naukowe. Także jego skuteczność jest znaczna. I tak Melvin A. Bernarde i współpracownicy (Kinetics and Mechanism of Bacterial Disinfection by Chlorine Dioxide, Melvin A. Bernarde) stwierdzili w 1966 roku w szeregu doświadczeń, że w temperaturze 30°C roztwór ditlenku chloru o stężeniu 0,25 mg na litr zabija w ciągu 21 sekund 99,9% wszystkich bakterii Escherichia coli. Jeśli temperaturę obniży się do 5°C, to 99,9% wszystkich bakterii ginie w ciągu 150 sekund. Widzimy więc, że ditlenek chloru reaguje zależnie od temperatury: im cieplejszy roztwór, tym szybciej przebiegają procesy utleniania. Badanie to pokazuje, jak prędko działa ten związek chemiczny. Ponieważ temperatura ludzkiego ciała wynosi zwykle 36–37°C, można założyć, że znajduje on w człowieku idealne „warunki pracy”, aby utleniać zarazki chorobotwórcze i metale ciężkie. Nie zostało jeszcze do końca wyjaśnione, jak dokładnie przebiegają owe procesy w ludzkim organizmie, bo w ostatnim czasie prowadzono właściwie tylko badania nad dezynfekującym działaniem ditlenku chloru wobec określonych rodzajów zarazków oraz koniecznym czasem ekspozycji i podobnymi kwestiami.