Homeopatia ebook

Książkę tę dedykuję wszystkim osobom zainteresowanym homeopatią

i szukającym alternatywnych form leczenia.

Mam nadzieję, że zechcą skorzystać z kompleksów

opracowanych przeze mnie, które mogą im pomóc,

tak jak pomogły mnie, mojej rodzinie i bliskim.

Rozdział 1Co to jest homeopatia i kiedy powstała – krótki zarys

Homeopatia powstała w oparciu o wiedzę znanych zielarzy oraz Indian.

Samuel Hahnemann to człowiek, któremu zawdzięczamy leczenie homeopatią. W 1778 roku otrzymał on dyplom lekarski. Jednak praca w wyuczonym zawodzie nie sprawiła młodemu lekarzowi zbyt wielkiej satysfakcji. Praktyki medyczne, jakie stosowano w tym okresie, nie przypadły mu do gustu, dlatego zainteresował się naturalnymi środkami leczniczymi. Kora chinowa jako pierwsza wzbudziła jego zainteresowanie. Zastosował ją na sobie i zaobserwował, że wywołała u niego, zdrowego człowieka, objawy podobne do symptomów chorób, przeciwko którym była stosowana. Na tym pierwszym doświadczeniu opiera się cała homeopatia.

Samuel Hahnemann napisał 124 książki na temat homeopatii. Jego nauka rozpowszechniła się na całym świecie, mimo że pozostawała w niezgodzie z medycyną oficjalną.

Założenia Samuela Hahnemanna opierały się na tym, że chorobę należy zwalczać środkami podobnymi. To znaczy „podobne leczy podobne”. Chory otrzymuje rozcieńczone środki homeopatyczne, które w stanie nierozcieńczonym wywołują u zdrowych ludzi symptomy możliwie najbardziej podobne do dolegliwości człowieka chorego. W ten sposób można uaktywnić przeciwko chorobie własne siły obronne organizmu. Tak działają bańki stawiane przy zapaleniu płuc.

Leki homeopatyczne są to naturalne środki, które pobudzają organizm do samodzielnego leczenia. Gdy tylko lek pobudzi regulacje obronne organizmu, dochodzi do „walki” pomiędzy ochroną a czynnikami wywołującymi chorobę. Stan ten może przebiegać niezauważalnie, ale może też powodować przejściowe dolegliwości. Wiele zewnętrznych oznak chorób nie jest niczym innym jak tylko próbą usunięcia choroby z organizmu. W konsekwencji początkowe pogorszenie się stanu zdrowia wskazuje zawsze na to, że organizm reaguje na terapię i że zastosowano właściwe leki. Dlatego należy to traktować jako korzystny znak, który nie może być zignorowany, i kontynuować terapię.

Zastosowanie homeopatii pobudza organizm do wysiłku opanowania choroby, co czasami przynosi nasilenie oznak chorobowych. Przykładem jest podwyższenie temperatury ciała, które ma na celu zwalczanie danej choroby. Medycyna konwencjonalna zbyt długo nie dostrzegała tego i utrzymywała, że przez operacje i inne terapie można przepędzić ze świata choroby. Wiele zastrzeżeń co do homeopatii bierze się po prostu stąd, że za mało się o niej wie. Ze względu na takie symptomy jak np. wysoka temperatura (oznaczająca, że rozpoczyna się walka organizmu z chorobą), terapia homeopatyczna jest często atakowana przez mało rzeczowych krytyków, ponieważ reakcja mylona jest z działaniem ubocznym. Początkowe pogorszenie się stanu zdrowia występuje nie tylko przy zastosowaniu homeopatii, ale również przy uznanych sposobach leczenia medycyny konwencjonalnej. Typowe jest pogorszenie stanu zdrowia np. na początku kuracji kąpielowej. Kuracje te są zapisywane przez lekarzy rokrocznie na koszt ubezpieczenia społecznego. Kąpiele lecznicze są również środkiem medycyny naturalnej, która po długich oporach została uznana przez oficjalną medycynę.

W podobny sposób można wyjaśnić działanie szczepionek. Wraz z pierwszym szczepieniem organizm otrzymuje obraz zagrażającej mu bakterii lub wirusa. Ważne jest przy tym to, że bakteria ta jest wewnątrz zdrowa i nienaruszona, a z zewnątrz wygląda tak, jak powinna. Wiadomo, że z reguły do szczepionek używa się zabitych zarazków. Po roku organizm dostaje jakby drugą szansę. Jest to już tylko odświeżony obraz, przeciwko któremu organizm wytworzył przeciwciała. Kiedy po pięciu latach otrzyma kolejne tego typu „przypomnienie”, wtedy będzie już dobrze uzbrojony. Wzór czy obraz zarazka jest zapisany w systemie immunologicznym, dzięki temu w zależności od potrzeby w każdej chwili mogą zostać wyprodukowane nowe przeciwciała. Różnica w przypadku leków homeopatycznych jest taka, że system obronny organizmu zostaje uruchomiony natychmiastowo i bez skutków ubocznych, a w przypadku szczepień mogą wystąpić niepożądane działania.

Podstawą homeopatii w leczeniu jest psychosomatyka, która zajmuje się związkami, jakie zachodzą między chorobami ciała a życiem duchowym. Ta zasada jest podstawą w tworzeniu kompleksów homeopatycznych, które są dostępne w aptekach. Przez tę regułę leki kompleksowe mają osłabione działanie. Można uczynić wiele dobrego, lecząc same dolegliwości chorobowe, natomiast sferę duchową można uleczyć medytacją, ćwiczeniami oddechowymi lub pozytywnym sposobem myślenia. Osobiście natomiast kieruję się inną zasadą. Kompleksy, które opracowałam, mają za zadanie skupić się konkretnie na danej chorobie. Dlatego działanie moich kompleksów jest szybsze i skuteczniejsze: np. w przypadku rwy kulszowej – po zastosowaniu mojego kompleksu – poprawa następuje już w pierwszej dobie, a po dwóch dobach objawy chorobowe mijają, lecz chorobę jeszcze trzeba doleczyć. I tak jest we wszystkich przypadkach chorobowych – w zależności od stanu zaawansowania danej choroby.

Homeopatia nie stanowi konkurencji dla medycyny konwencjonalnej, takie nastawienie jednak wymaga przestawienia toku rozumowania lekarzy. Trafna diagnoza specjalisty, wyniki badań – to podstawa szybkiego wyleczenia pacjenta. Pacjenci mają wybór, jaką metodę zastosują w swoim leczeniu, jednakże większe zaufanie okazują wobec medycyny konwencjonalnej (jest ona bardziej popularna wśród pacjentów). W stanach trudnych, kiedy według medycyny konwencjonalnej dla chorego nie ma ratunku, pacjenci udają się do zielarzy czy homeopatów, ale czasami może być już za późno.

Stanowisko oficjalnej medycyny, że choroby muszą być leczone środkami przeciwnymi, pociąga za sobą przekonanie, że silne medykamenty działają skuteczniej niż słabe. Praktyka często potwierdza taki punkt widzenia. W rzeczywistości jednak bywa tak, że zostają tylko stłumione symptomy chorobowe, jednak do prawdziwego wyleczenia nie dochodzi. I tak jest wielu przypadkach.