Leczenie odżywianiem. Cukrzyca typu 2 ebook

Pochwały za książkę Leczenie odżywianiem. Cukrzyca typu 2

„Książka pani Tessmer to jest to! Autorka zawodowo zajmuje się cukrzycą i zawarła tutaj istotne zagadnienia związane z właściwym postępowaniem przy tej chorobie. Poleciłabym ją wszystkim moim pacjentom, u których zdiagnozowano cukrzycę. Książka napisana jest w formie przystępnego dialogu, dzięki czemu masz wrażenie, że rozmawiasz z przyjacielem, który chce ci pomóc”.

– Hope Williams

dietetyk

„Kolejny doskonały i pomocny poradnik żywieniowy autorstwa uznanej Kim Tessmer! Wyjaśnia zagadnienia związane z cukrzycą typu 2 i najważniejsze sposoby postępowania z chorobą (za pomocą diety) w przystępny i zrozumiały sposób, jednocześnie obalając wiele popularnych mitów na temat żywienia przy cukrzycy. Książka zawiera realne, pomocne propozycje żywieniowe – doskonały poradnik dla moich pacjentów!”

– Karyn Lyn Abdallah

dietetyk

„Bardzo podoba mi się dział ciekawostek. Uważam, że to doskonałe źródło informacji dla osób, u których niedawno zdiagnozowano cukrzycę i którzy mają wiele pytań związanych z chorobą”.

– Joyce Giammattei

dietetyk

„Zdiagnozowano cukrzycę typu 2 u ciebie lub kogoś z twoich bliskich? To książka dla was! W poradniku Kim w przystępny sposób wyjaśnia krok po kroku, na czym polega cukrzyca typu 2 i odpowiada na twoje pytania związane z chorobą, dietą, lekami i suplementami. Dzięki temu zdobędziesz wiedzę, która pozwoli ci zmienić styl życia na zdrowszy i wdrożyć korzystne zmiany w jadłospisie”.

– Michaela Ballmann

dietetyk, założycielka Wholify

„Przykładowe przepisy i ciekawostki zawarte w tej książce pomogą wielu osobom rozwiać wątpliwości i przezwyciężyć frustrację związaną z dietą dla cukrzyka typu 2”.

– Karen Marschel

dietetyk

Książkę tę dedykuję wszystkim tym, którzy zmagają się z cukrzycą typu 2. Mam nadzieję, że pomoże im pokonać lęki i frustrację, która towarzyszy diagnozie, oraz da im siłę do wprowadzenia zmian niezbędnych dla lepszego samopoczucia i życia z chorobą.

Jak zawsze, niniejszą książkę dedykuję również mojemu tacie i mamie, której nie ma już z nami i za którą bardzo tęsknię. Jestem im obojgu bardzo wdzięczna za przekazanie mi daru pomagania innym ludziom, dzięki czemu praca dietetyka jest moją pasją.

W czasie pisania niniejszej książki autorka była przekonana o słuszności wszystkich informacji w niej zawartych, jednak wiedza na temat zdrowia jelit zmienia się wraz z prowadzonymi wciąż badaniami. Bądź na bieżąco z najnowszymi odkryciami i informacjami pochodzącymi ze sprawdzonych źródeł i konsultuj się z lekarzem. Autorka nie ponosi winy za jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu, niezależnie od jego natury. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za jakiekolwiek pominięcia, błędy interpretacyjne czy nieścisłości, które mogą pojawiać się w książce. Autorka nie promuje żadnego produktu ani firmy wymienionej w książce. Przed użyciem jakichkolwiek suplementów skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą. Autorka nie jest pracownikiem ochrony zdrowia, a niniejsza książka nie powinna być traktowana jako porada medyczna, zaś treści w niej zawarte nie mogą zastępować prawidłowo przeprowadzonej diagnostyki ani regularnych wizyt u lekarza.

Podziękowania

Pragnę z całego serca podziękować mojemu wspaniałemu mężowi, Gregowi, który pracuje tak ciężko, dzięki czemu ja mogę robić to, co kocham, oraz mojej córce Tori, która jest zawsze tak cierpliwa i pozwala mamie pracować nad książką. Chciałabym również podziękować wszystkim kolegom dietetykom, którzy przy mojej pracy nad tą książką służyli mi radą i swoim doświadczeniem. Specjalne podziękowania składam dietetykom, którzy poświęcili swój czas na zrecenzowanie tej książki i pomogli mi ją ulepszyć.

Wstęp

Jeśli zdiagnozowano u ciebie cukrzycę, wiesz już, że istnieje więcej niż jeden rodzaj tej choroby i że znacząco różnią się między sobą. Cukrzyca typu 2 jest najbardziej powszechna i na szczęście można nad nią zapanować w dużym stopniu za pomocą odpowiedniej diety. Niestety liczba zachorowań na ten typ cukrzycy wciąż rośnie. Według Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego liczba zdiagnozowanych przypadków wzrosła o 128% pomiędzy 1988 a 2008 rokiem, a tendencja wzrostowa nadal się utrzymuje. Jeśli nic się nie zmieni, ATD prognozuje, że do roku 2050 jeden na trzech Amerykanów będzie chory na cukrzycę, w większości przypadków będzie to typ 2. Oszałamiająca liczba 25 800 000 (tak, liczby idą w miliony) mieszkańców Stanów Zjednoczonych cierpi obecnie na jeden z typów cukrzycy – jest to 8,3% wszystkich dorosłych i dzieci. W tych dwudziestu pięciu milionach 18 800 000 osób jest zdiagnozowanych, natomiast 7 000 000 nie wie, że choruje, więc się nie leczy! 90–95% tych przypadków to cukrzyca typu 2. W Stanach Zjednoczonych choruje na nią 10 900 000 (czyli 26,9%) osób powyżej 65. roku życia; cierpi na nią także 215 000 osób poniżej 20. roku życia. Cukrzyca typu 2, wcześniej określana jako „dorosła” jednostka chorobowa, obecnie dotyczy niestety coraz częściej także dzieci i nastolatków. Dodatkowo coraz więcej osób ma tzw. stan przedcukrzycowy, czyli znajduje się w grupie zagrożonej rozwinięciem się tej choroby w przyszłości. Myślę, że już wiesz, że cukrzyca jest w dzisiejszych czasach olbrzymim i narastającym problemem i dotyczy osób w każdym wieku.

Trudności, jakich przysparza cukrzyca typu 2, to bardzo zindywidualizowany sposób leczenia, który może znacząco różnić się w zależności od konkretnego przypadku. Każdy plan leczenia będzie zależał od poziomów cukru we krwi i zaawansowania choroby. Celem w przypadku cukrzyków jest ustabilizowanie i utrzymanie stałego poziomu cukru, co wymaga indywidualnego planu żywieniowego, właściwych ćwiczeń i w niektórych przypadkach także leków oraz insuliny. Cukrzyca bywa skomplikowaną chorobą, ale oto dobra wiadomość:

Niniejsza książka dostarczy ci narzędzi pozwalających lepiej zrozumieć chorobę i sobie z nią radzić oraz osiągnąć ostateczny cel, czyli żyć z tą chorobą zdrowo i szczęśliwie. Substancje odżywcze dostarczane w codziennej diecie stanowią istotny aspekt w leczeniu cukrzycy typu 2, jednak w książce przedstawiam także inne ważne elementy codziennego życia, które pomogą ci w kontrolowaniu poziomu cukru, w tym wpływ wagi ciała, ćwiczeń i radzenia sobie ze stresem. Przypadek każdego pacjenta jest indywidualny, dlatego znajdziesz tutaj więcej niż jeden sposób na właściwe żywienie. Kiedy posiądziesz już wiedzę na temat tej choroby, łatwiej ci będzie przedyskutować z lekarzem metody leczenia, które w twoim przypadku powinny zostać podjęte. Zalecane są również konsultacje z wykwalifikowanym dietetykiem oraz specjalistą z zakresu cukrzycy. Niniejsza książka pomoże ci ją zrozumieć, zanim porozmawiasz z lekarzem lub innym pracownikiem ochrony zdrowia, a informacje tu zawarte będziesz miał zawsze pod ręką. Teraz pora zająć się własnym zdrowiem. Ta książka powie ci, jak walczyć z cukrzycą typu 2 za pomocą diety.

Właśnie dowiedziałeś się od lekarza, że masz cukrzycę typu 2. Co teraz? Co to oznacza? W twojej głowie z pewnością roi się od pytań. W tym rozdziale znajdziesz odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania, dzięki czemu będziesz mógł usystematyzować wiedzę na temat tej choroby. Kiedy już lepiej zrozumiesz, na czym polega cukrzyca i z czym się wiąże, będziesz gotowy na wprowadzenie w żywieniu i stylu życia zmian, dzięki którym poczujesz się lepiej i zmniejszysz ryzyko późniejszych poważnych powikłań zdrowotnych. To doskonały moment, żeby zacząć.

Czym jest cukrzyca?

Cukrzyca jest grupą zaburzeń metabolicznych polegających na nieprawidłowej produkcji insuliny i/lub odpowiednim jej wykorzystaniu, wskutek czego poziom glukozy (cukru) we krwi wzrasta ponad normę. Glukoza krążąca we krwi jest wynikiem rozpadu węglowodanów w procesie trawienia i stanowi niezbędne dla organizmu źródło energii. Jest również gromadzona lub produkowana w wątrobie, w zależności od zapotrzebowania organizmu. Zbyt duża ilość nawet tak ważnej substancji może być szkodliwa: podwyższony poziom cukru we krwi może wywołać poważne szkody w organizmie.

Czym jest insulina?

Insulina to hormon produkowany przez komórki beta w trzustce i uwalniany do krwiobiegu. Jest bardzo ważna dla metabolizmu, czyli sposobu wykorzystania energii powstałej w wyniku trawienia pokarmów. Insulina pomaga komórkom absorbować glukozę i wykorzystywać ją lub gromadzić na przyszłość. U osoby zdrowej działanie insuliny utrzymuje poziom glukozy w normie.

Czym jest insulinooporność?

O insulinooporności mówimy wówczas, gdy organizm ma problemy z prawidłowym wykorzystaniem insuliny. Komórki mięśniowe, tłuszczowe i wątrobowe nie reagują właściwie na insulinę i z tego względu nie są w stanie absorbować glukozy z krwiobiegu, co prowadzi do wzmożonego zapotrzebowania na insulinę. Trzustka stara się nadążyć, jednak nie udaje jej się to, a ten fakt zwiększa ryzyko rozwinięcia się stanu przedcukrzycowego oraz cukrzycy typu 2. Choć insulinooporność nie jest główną przyczyną cukrzycy typu 2, często zwiększa jej ryzyko poprzez aktywowanie komórek beta w trzustce do wzmożonej produkcji insuliny. Większość ludzi nie ma pojęcia, że insulinooporność ich dotyczy, dopóki nie zdiagnozuje się u nich stanu przedcukrzycowego lub cukrzycy typu 2. Jeśli pacjent jest świadomy, że cierpi na insulinooporność, często jest w stanie zapobiec cukrzycy lub opóźnić jej rozwój dzięki wprowadzeniu koniecznych zmian w diecie i stylu życia.

Czym jest stan przedcukrzycowy?

Stan przedcukrzycowy to stan, w którym poziom cukru we krwi jest podwyższony, ale nie tak wysoki, by stwierdzić cukrzycę. Kiedy komórki beta nie potrafią już produkować wystarczającej ilości insuliny, aby poradzić sobie z insulinoopornością, poziom glukozy zaczyna przekraczać normę. U osób cierpiących na cukrzycę typu 2 prawie zawsze występuje najpierw stan przedcukrzycowy. Często bywa on określany mianem nieprawidłowej tolerancji glukozy (IGT) albo nieprawidłowej glikemii na czczo (IFG). Osoby ze stanem przedcukrzycowym są narażone na wiele poważnych problemów zdrowotnych, w tym choroby serca i wylewy. Aż 35% dorosłych Amerykanów powyżej 20. roku życia i 50% powyżej 65. roku życia ma stan przedcukrzycowy, który występuje często u osób z insulinoopornością. Komórki beta nie nadążają za coraz większym zapotrzebowaniem na insulinę, co może prowadzić do cukrzycy typu 2, zwłaszcza jeśli nie zostaną wprowadzone odpowiednie zmiany w żywieniu i stylu życia. Stan przedcukrzycowy nie daje konkretnych objawów, dlatego niewiele osób orientuje się, że coś jest nie tak.

Wyniki badań wskazujące na stan przedcukrzycowy to:

Nawet jeśli stwierdzono u ciebie stan przedcukrzycowy, nie musi to wcale oznaczać, że rozwinie się u ciebie cukrzyca typu 2. Tak naprawdę diagnoza może się okazać bardzo pomocna, ponieważ dzięki zmianie diety i stylu życia będziesz mógł w przyszłości uniknąć choroby. Stan przedcukrzycowy to ostrzeżenie i znak, że zmiany są konieczne. Jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka, powinieneś badać się regularnie. Amerykańskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca badanie glukozy we krwi, jeśli występuje u ciebie którykolwiek z poniższych czynników ryzyka stanu przedcukrzycowego:

Każdy z tych czynników zwiększa ryzyko stanu przedcukrzycowego. Badaj się regularnie, nawet jeśli wyniki są w normie. Jeśli wyniki wskazują na stan przedcukrzycowy, prawdopodobnie będziesz musiał zrobić dalsze badania. Leczenie zwykle polega na zmianie diety na zdrowszą, zwiększeniu aktywności fizycznej, zrzuceniu zbędnych kilogramów (jeśli jest taka potrzeba), a czasami dodatkowo włącza się leki.

CIEKAWOSTKI: Według Amerykańskiego Towarzystwa Diabetologicznego możesz obniżyć ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 ze stanu przedcukrzycowego o 58% poprzez zrzucenie 7% wagi ciała i poświęcenie pół godziny dziennie na ćwiczenia przez 5 dni w tygodniu.

Jaka jest różnica między cukrzycą typu 1 a cukrzycą typu 2?

Istnieje kilka rodzajów cukrzycy, które znacząco różnią się między sobą.

Cukrzyca typu 1, zwana również cukrzycą insulinozależną lub cukrzycą młodzieńczą, to choroba, w której układ immunologiczny organizmu niszczy komórki beta produkujące insulinę, co skutkuje brakiem insuliny. Innymi słowy, organizm osoby z cukrzycą typu 1 w ogóle nie produkuje insuliny. Kiedy spożywamy jedzenie, cukier w nim zawarty (czyli glukoza) powinien pobudzić trzustkę do wydzielania odpowiedniej ilości insuliny. Przy cukrzycy typu 1 trzustka nie produkuje tego hormonu, a więc glukoza nie może przedostać się do komórek, ponieważ insulina nie wykonuje swojego zadania. W rezultacie dochodzi do nagromadzenia glukozy we krwi i wysokiego jej stężenia, co może prowadzić do odwodnienia, spadku wagi, cukrzycowej kwasicy ketonowej (DKA) oraz uszkodzenia nerwów, oczu, nerek i serca. Pomimo prowadzonych badań obecnie nie mamy jeszcze leku na cukrzycę typu 1. Jest to choroba nieuleczalna, na całe życie. Leczenie polega na intensywnej terapii insulinowej i stałym monitorowaniu poziomu cukru we krwi wraz z dokładnym planowaniem posiłków i ćwiczeń. Aby żyć długo i w zdrowiu, należy utrzymywać odpowiedni poziom cukru we krwi. Wszyscy pacjenci cierpiący na cukrzycę typu 1 muszą na stałe aplikować sobie insulinę. Choroba ta, jeśli jest nieleczona, grozi poważnymi powikłaniami zdrowotnymi, a nawet śmiercią.

Cukrzyca typu 1 występuje najczęściej u osób poniżej 20. roku życia, ale może występować także u osób starszych. Jest dość rzadko spotykana i dotyczy zaledwie 5% wszystkich przypadków cukrzycy. Badania nie są w stanie wskazać na bezpośrednie przyczyny tej choroby, jednak wiemy, że ma ona podłoże genetyczne i może rozwinąć się pod wpływem pewnych wirusów. Cukrzyca typu 1 jest chorobą autoimmunologiczną, może więc występować wraz z innymi dolegliwościami tego typu.

CIEKAWOSTKI: Cukrzycowa kwasica ketonowa (DKA) występuje wtedy, gdy niedobór insuliny powoduje, że komórki potrzebujące energii zaczynają rozbijać komórki tłuszczowe, w wyniku czego wydzielane są związki kwasowe zwane ketonami, które mogą być spożytkowane jako źródło energii. Po pewnym czasie ketony zaczynają gromadzić się we krwi, powodując zakwaszenie. W międzyczasie wątroba wciąż uwalnia zgromadzony przez siebie cukier, ponieważ bez insuliny nie jest w stanie nic z nim zrobić, a poziom cukru wciąż rośnie. Wysoki poziom cukru we krwi w połączeniu z odwodnieniem i zwiększoną kwasowością nazywany jest kwasicą ketonową, która w przypadku braku szybkiej interwencji może zagrażać życiu.

Cukrzyca typu 2 różni się znacznie od cukrzycy typu 1 i jest najpowszechniejsza, stanowiąc około 90–95% wśród prawie 26 milionów przypadków. Główna różnica polega na tym, że w przypadku osób cierpiących na cukrzycę typu 2, w odróżnieniu od typu 1, organizm produkuje insulinę. Problem w tym, że przy cukrzycy typu 2 trzustka nie produkuje wystarczającej ilości insuliny lub organizm nie wykorzystuje tego hormonu prawidłowo. Jak wspomniałam wcześniej, gdy organizm nie produkuje wystarczającej ilości insuliny lub źle ją wykorzystuje, komórki nie są w stanie wchłonąć glukozy pochodzącej ze spożywanych produktów, nie mogą więc spełniać swoich zadań. Skutkuje to wysokim poziomem cukru we krwi, co na dłuższą metę może być niebezpieczne. Kolejną ważną różnicą pomiędzy typem 1 a 2 jest to, że osoby cierpiące na typ 2 mogą leczyć tę chorobę za pomocą samej diety i ćwiczeń, choć niektóre również potrzebują dodatkowych leków lub insuliny. Typ 2 można w pewnym stopniu cofnąć dzięki właściwemu leczeniu i zmianie trybu życia, więc nie zawsze musi to być choroba na całe życie.

Dalsza część książki dostępna w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Dostępne w wersji pełnej

Dodatek. Zapytaj dietetyka

Dostępne w wersji pełnej

Przypisy

Dostępne w wersji pełnej

Bibliografia

Dostępne w wersji pełnej

Materiały źródłowe