Uzyskaj dostęp do tej i ponad 250000 książek od 14,99 zł miesięcznie
13 osób interesuje się tą książką
Kiedy w wieku 29 lat u Alice Gendron zdiagnozowano ADHD, wiedziała, że nie pasuje do powszechnych stereotypów na temat ADHD. I wiedziała, że nie jest sama. ADHD dotyczy aż 10 procent ludzi na całym świecie.
Czy można mieć ADHD i nadal potrafić się skupiać? Czy do postawienia diagnozy potrzebna jest nadpobudliwość? Ta książka wyjaśni wszystkie zawiłości!
Dzięki niej dowiesz się:
- Jak ADHD może wpłynąć na twoje codzienne życie, od ubierania się i podróżowania po randki i przygotowywanie kolacji?
- Jak radzić sobie z silnymi emocjami po zdiagnozowaniu ADHD?
- Co tak naprawdę oznaczają objawy ADHD?
- I jak wreszcie zrozumieć siebie?
Pełna życiowych wskazówek i codziennych trików, ta książka pokaże ci, jak można harmonijnie rozwijać się z ADHD.
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 79
Odsłuch ebooka (TTS) dostepny w abonamencie „ebooki+audiobooki bez limitu” w aplikacjach Legimi na:
Alice Gendron
Mini ADHD coach. Jak WRESZCIE zrozumieć siebie
Tytuł oryginału: The Mini ADHD Coach: How To (Finally) Understand Yourself
Przekład: Anna Czechowska
Copyright © Alice Gendron, 2023
First published as MINI ADHD Coach in 2023 by Vermilion, an imprint of Ebury Publishing. Ebury Publishing is part of the Penguin Random House group of companies.
The moral rights of the author have been asserted.
Copyright for the Polish edition and translation © 2023 by Grupa Wydawnicza Relacja sp. z o.o.
Redakcja: Kamila Wrzesińska
Korekta: Ewelina Sobol
Adaptacja okładki: Sylwia Budzyńska
ISBN 978-83-68021-02-8
Grupa Wydawnicza Relacja
ul. Marszałkowska 4 lok. 5
00-590 Warszawa
www.relacja.net
Jeśli jesteś kimś, kto myśli inaczej, teraz właśnie nadszedł twój czas, by wyjść z cienia i stanąć w swoim blasku.
Firmy, które podążają za współczesnymi trendami w biznesie, nie tworzą zespołów z osób, które myślą tak samo. Doceniają wartość ludzi, którzy myślą inaczej, tych, którzy są poza schematem i potrafią zrozumieć sens chaosu charakterystycznego dla „nowego świata”.
Moja własna neuroróżnorodność oraz dysleksja pomogły mi spojrzeć na świat inaczej. Moja praca i kampanie społeczne podważające status quo zachęciły innych do tego samego. W rezultacie Dyslektyczne Myślenie zostało uznane za kompetencję na portalu LinkedIn, największej światowej sieci profesjonalistów online, i oficjalnie weszło do słownika w 2022 roku. My, którzy jesteśmy neuroróżnorodni, w końcu uświadamiamy sobie, że przyszedł nasz czas na otwartość i dumę z tego, że jesteśmy inni. Nie musimy już podejmować prób dopasowania się, lecz w końcu możemy z dumą się wyróżniać… ponieważ kiedy się wyróżniamy, dzieją się niezwykłe i niesamowite rzeczy.
Dysleksja i ADHD często idą w parze. W przypadku ADHD, podobnie jak w przypadku dysleksji, przede wszystkim mówi się o wyzwaniach, a nie korzyściach. Osoby z dysleksją i ADHD często nie mają świadomości, z jakiego powodu są inne, i męczą się, nie rozumiejąc siebie, własnego sposobu myślenia i nie zdając sobie sprawy ze zmian, które mogą wprowadzić, by uwolnić swój potencjał.
Ta niezwykła książka w interesujący sposób opisuje, jak to jest mieć ADHD, zawiera praktyczne narzędzia oraz pomysły pozwalające zarządzać mózgiem z ADHD, a zabawne, adekwatne ilustracje pomagają za pomocą obrazów opisać świat ADHD. Mam nadzieję, że ta pozycja zachęci wszystkie osoby z ADHD, i te młodsze, i te starsze, do mistrzowskiego opanowania obsługi własnych mózgów i doceniania własnego innego sposobu myślenia.
Kate Griggs
Autorka This is Dyslexia
Założycielka Made By Dyslexia
Przez wiele lat zadawałam sobie następujące pytania:
• Dlaczego nie potrafię wytrwać w nowym hobby?
• Dlaczego nie potrafię się kontrolować i nie przerywać wypowiedzi innych osób?
• Dlaczego nie potrafię być na bieżąco z zadaniami domowymi lub obowiązkami w pracy?
• Dlaczego nie potrafię płacić rachunków na czas?
• Dlaczego nie potrafię zapamiętać, kiedy mam wizytę u dentysty i jeszcze się na niej pojawić?
• Dlaczego nie potrafię utrzymać przy życiu rośliny doniczkowej?
Te pytania po raz pierwszy pojawiły się w mojej głowie w dzieciństwie, z czasem zaś zaczęły dawać o sobie znać donośniejszym głosem. Po ukończeniu przeze mnie dwudziestego roku życia były tylko niepokojące, im bliżej jednak byłam trzydziestki, tym bardziej mnie przygnębiały. Jedno pytanie, w którym zawierały się wszystkie inne, brzmiało: „Co jest ze mną nie tak?”.
Teraz już znam na nie odpowiedź, a brzmi ona: nic. Nic nie jest ze mną nie tak. To, z czym się mierzę, oraz moje zachowania są zupełnie normalne… u osoby, która ma ADHD.
WIELOKROTNIE W SWOIM ŻYCIU
ZASTANAWIAŁAM SIĘ, CZY COŚ JEST ZE MNĄ NIE TAK
Zrozumiałam to dzięki diagnozie otrzymanej w dwudziestym dziewiątym roku życia oraz możliwości wymiany doświadczeń z internetową społecznością osób z ADHD. Dla nich moje „dziwactwa” są normą, a najbardziej zwariowane anegdoty nikogo nie dziwią. Gdy spoglądam wstecz, uświadamiam sobie, że moje ADHD było widoczne gołym okiem już od bardzo dawna. Byłam niezwykle kreatywnym dzieckiem, które nieustannie wpadało w kłopoty przez swoje gadulstwo i impulsywność, a potem marzycielską nastolatką zdolną do poświęcania mnóstwa czasu kreatywnym czynnościom, lecz niezdolną do uważnego słuchania wywodów nauczyciela podczas lekcji.
Byłam skonfundowaną młodą kobietą, zmieniającą zawody jak rękawiczki oraz kolekcjonującą przypomnienia o zaległych płatnościach za rachunki. Zanim w końcu zdobyłam się na odwagę, by umówić się na badanie pod kątem ADHD, przez wiele miesięcy biłam się z myślami, czy w ogóle mam to zrobić. Wydawało mi się, że zostanę wyśmiana i oskarżona o udawanie. Ale tak bardzo chciałam znaleźć wyjaśnienie tego, co się ze mną dzieje, że w końcu to zrobiłam.
Kiedy diagnozująca mnie osoba zwyczajnie stwierdziła: „To oczywiste, że ma pani ADHD”, poczułam, jak z moich ramion spada ciężar. Wiedziałam, że od tej chwili będę mogła przestać zadręczać się pytaniem „Co jest ze mną nie tak?”. Poznałam odpowiedź. Mogłam zgłębić temat i lepiej go zrozumieć. A co najważniejsze, już nie byłam osamotniona.
KIEDY W SZKOLE POPEŁNIAŁAM ZBYT WIELE BŁĘDÓW…
KIEDY OGARNIAŁA MNIE EKSCYTACJA NAUKĄ NOWYCH RZECZY…
…CHOĆ JUŻ NIE WYTRWANIEM W NICH
KIEDY MÓWIŁAM RZECZY POD WPŁYWEM IMPULSU…
KIEDY WYZWANIEM STAWAŁY SIĘ DOROSŁE OBOWIĄZKI
WTEDY ODKRYŁAM ADHD I ZACZĘŁAM SIĘ ZASTANAWIAĆ, CZY JE MAM…
ALE TO POWODOWAŁO U MNIE LĘK, A POZA TYM NIE WSZYSTKO SIĘ ZGADZAŁO
PRZEZ WIELE MIESIĘCY ŻYŁAM W NIEPEWNOŚCI, AŻ W KOŃCU ZDECYDOWAŁAM SIĘ UMÓWIĆ NA WIZYTĘ U SPECJALISTY...
Kiedy w 2020 roku zaczęłam zamieszczać na Instagramie rysunki na temat ADHD, chciałam tylko podzielić się doświadczeniem i wywołać dyskusję. Niemalże natychmiast wiele osób dało mi znać, jak bardzo utożsamiają się z tym, co rysowałam. Pisały, że dzięki rysunkom czuły się mniej osamotnione w swoich dziwactwach i wyzwaniach.
Chcę, by ta książka dostarczyła wam podobnych odczuć. Chciałabym, żebyście zrozumieli, że to, co jest normalne dla innych, nie musi być normalne dla was i vice versa. Bez względu na to, czy masz już diagnozę, czy dopiero rozpoczynasz swoją podróż, mam nadzieję, że lektura tej książki pozwoli ci uzmysłowić sobie, że nic nie jest z tobą nie tak. Twoje uczucia są zasadne, a trudności rzeczywiste. Po prostu musisz lepiej zrozumieć siebie.
Jeśli czytasz tę książkę, ponieważ znasz kogoś z ADHD i chcesz tę osobę lepiej zrozumieć: gratuluję! Jesteś dobrym przyjacielem lub przyjaciółką. Otaczanie się ludźmi, którzy chcą słuchać o tym, czego doświadczamy, i to zrozumieć, jest niezwykle wspierające. Ta książka pomoże ci zrozumieć, jak to jest żyć z ADHD i co może pomóc ci poradzić sobie z różnymi objawami ADHD.
Jest to książka o ADHD napisana przez osobę, która ma ADHD. Zatem zupełnie na luzie możesz otworzyć ją na dowolnej stronie i od tego miejsca zacząć lekturę albo zacząć czytać od końca, albo nawet odpaść i przeczytać ten sam akapit dziesięć razy z rzędu, albo też pominąć strony, których po prostu nie masz ochoty czytać.
Wokół ADHD narosło bardzo wiele nieporozumień, a przecież ADHD zasługuje na lepsze poznanie, szczególnie przez osoby, które go doświadczają. Świadomość tego, jak działa nasz mózg i jakiego rodzaju wyzwania są związane z innym sposobem jego funkcjonowania, jest kluczem do osiągnięcia spokoju. Kiedy zaczynamy rozumieć, dlaczego zachowujemy się tak, a nie inaczej, łatwiej nam znaleźć rozwiązanie; kiedy dociera do nas, że nie jesteśmy w tych zachowaniach osamotnieni, łatwiej też być wobec siebie życzliwym.
Czym jest ADHD?
Otrzymanie diagnozy ADHD nie jest równoznaczne z natychmiastowym wzrostem świadomości na temat tego, czym właściwie ono jest. Każdego dnia piszą do mnie osoby, którym postawiono diagnozę w dzieciństwie, a które nie zdawały sobie sprawy z wpływu ADHD na ich życie. Kiedy otrzymałam diagnozę w wieku dwudziestu dziewięciu lat, czułam się podobnie. Powiedziano mi, że mam ADHD, ale nikt mi porządnie nie wytłumaczył, co to oznacza. Zatem zobaczmy, na czym właściwie polega ADHD!
ADHD to zaburzenie neurorozwojowe
Zaburzenie neurorozwojowe to zaburzenie, które wpływa na rozwój mózgu i układu nerwowego. To oznacza, że mózg osób z ADHD funkcjonuje inaczej niż mózg osób neurotypowych. Z ADHD przychodzi się na świat i żyje się z nim do końca życia.
ADHD (prawdopodobnie) uwarunkowane jest genetycznie
Naukowcy wciąż nie do końca wiedzą, co powoduje ADHD, ale coraz więcej specjalistów uważa, że jego źródłem są nasze geny, i twierdzi, że prawdopodobieństwo odziedziczenia ADHD wynosi około osiemdziesięciu procent. Jeśli w twojej rodzinie jest mnóstwo ADHD-owców, to być może właśnie dlatego!
ADHD powiązane jest z dopaminą
Przypuszcza się, że ADHD można powiązać z dopaminą. Dopamina to neuroprzekaźnik odpowiedzialny przede wszystkim za odczuwanie przyjemności oraz działanie ośrodka nagrody. Według niektórych badań osoby z ADHD charakteryzuje niższy poziom dopaminy, dlatego w ich przypadku pomocne są psychostymulanty, podwyższające poziom dopaminy.
Kiedy ma się ADHD, ma się też inny mózg
ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, co oznacza, że mózgi osób z ADHD rozwijają się inaczej niż mózgi osób neurotypowych. Choć istnieje niewiele badań mózgów osób z ADHD, w jednym z nich naukowcom udało się – wyłącznie na podstawie budowy i struktury mózgu – trafnie potwierdzić diagnozę ADHD u 79,3 procent osób biorących w nim udział.