Wieniawa. Szwoleżer na pegazie audiobook

Piękna książka o pięknej postaci. Wieniawa - lekarz, poeta, żołnierz,

kawalerzysta, bon vivant, aktor, dyplomata, tłumacz, prezydent, a także

chyba najbardziej tragiczna i niezrozumiana postać Polski dwudziestolecia

międzywojennego. Postać wielkoformatowa i nieoczywista. Tak też ukazał go

autor. Książka przytacza oczywiście mnóstwo anegdot z epoki i fragmentów

wspomnień o najbardziej spektakularnych akcjach Wieniawy, ale mówi też

wprost o popadaniu w chorobę alkoholową, kontrowersyjnym stosunku do udziału

Polski w rozbiorze Czechosłowacji, czy naiwności w stosunku do Włochów,

Francji i Anglii tuż przed wybuchem II wojny światowej. [mała_mi,

lubimyczytac.pl]

Wieniawa połączył w swoim życiu rzeczy skrajnie różne. Był lekarzem i

żołnierzem podczas wielkiej wojny 1914-1918, a potem podczas wojny

polsko-bolszewickiej. Był adiutantem i przyjacielem marszałka Józefa

Piłsudskiego, towarzyszem zabaw i bohaterem wierszy największych ówczesnych

poetów - Tuwima, Słonimskiego, Wierzyńskiego. Był ambasadorem w Rzymie i

przez cztery dni, we wrześniu 1939 roku, prezydentem Rzeczypospolitej. Ale

najbardziej przylgnął doń tytuł, który i on sam chyba najwięcej ukochał:

Pierwszy Ułan II Rzeczypospolitej. [Iskry, 2015]

Biografia Wieniawy jest troszkę jak kolejka górska, czy raczej życie jego

było jak kolejka górska, bo albo były okresy radości i euforii, albo smutku

i zła, beznadziei. Książkę cechuje ciekawe ujęcie postaci, niesamowita

umiejętność nakreślania w kilku zdaniach tła społeczno-historycznego,

otaczającego opisywanego bohatera i przystępny, ciekawy język. Opisano w

niej Wieniawę w sposób taki, żeby ukazać go oczami zarówno życzliwych jak i

wrogów, przez wady i przez zalety - obiektywnie. Całe bogate życie Wieniawy

jest zarazem historią Polski w pigułce, historią odrodzenia się Polski,

następnie całego bogactwa, uroków i wad polityki międzywojennych kręgów

politycznych, które pan Urbanek ukazał obiektywnie, z wadami i zaletami tej

polityki. [@Renax, nakanapie.pl]

Autor odziera Wieniawę-Długoszowskiego z krzywdzącego mitu birbanta,

bawidamka, uwodziciela, lekkoducha. Udowadnia, że był nie tylko skandalistą,

ale i inteligentnym, oczytanym, wszechstronnym człowiekiem, doskonałym

tłumaczem poezji francuskiej i znawcą literatury, a także patriotą, którego

zasługi podczas drugiej wojny światowej są mało znane i niedoceniane.

Urbanek pokazuje Wieniawę-Długoszowskiego jako człowieka z krwi i kości,

owszem, krewkiego i mającego wady, ale także oddanego ojczyźnie i swojemu

wodzowi. To postać do tańca i do różańca. I może dlatego bliska

czytelnikowi, który potrafi spojrzeć obiektywnie na ludzkie słabości, nie

szuka w świecie historii bohaterów bez skazy, bo tacy po prostu nie

istnieją. Autor tej niezwykłej biografii przywołuje liczne źródła, cytuje

ciekawe wspomnienia Długoszowskiego i jemu współczesnych, jak z rękawa sypie

anegdotami, jednocześnie weryfikując najsłynniejsze legendy, np. opowieść o

wjechaniu do Adrii na koniu. Czyta się tę książkę jednym tchem, wciąż chcąc

więcej i więcej. Gdy dociera się do jakże smutnego finału, pojawia się żal,

że to już koniec. I że losy jednej z najsłynniejszych postaci

dwudziestolecia międzywojennego zakończyły się tak dramatycznie.

Książka Urbanka to nie tylko biografia, ale i interesująca opowieść o II

Rzeczpospolitej, jej burzliwej i skomplikowanej polityce, barwnym życiu

towarzyskim, kulturalnych elitach, artystycznej bohemie i codzienności

pierwszych lat po odzyskaniu niepodległości. [allison, lubimyczytac.pl]

Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały

poddane redakcji.

Tekst: Iskry, Warszawa 2015.

Projekt okładki: Marcin Labus.