Jak przytulić jeżozwierza. Proste sposoby kochania trudnych ludzi ebook

HOW TO HUG A PORCUPINE:

EASY WAYS TO LOVE THE DIFFICULT PEOPLE

IN YOUR LIFE

copyright © 2009 Hatherleigh Press

Language Translation copyright © 2024

by Prószyński Media sp. z o.o.

All rights reserved

Originally published by Hatherleigh Press

Projekt okładki

© 2009 Hatherleigh Press

Opracowanie wersji polskiej

Marcin Słociński

Redaktor prowadzący

Adrian Markowski

Redakcja

Joanna Serocka

Korekta

Sylwia Kozak-Śmiech

ISBN 978-83-8352-434-4

Warszawa 2024

Wydawca

Prószyński Media Sp. z o.o.

02-697 Warszawa, ul. Rzymowskiego 28

www.proszynski.pl

Nazbyt często nie doceniamy potęgi dotyku,

uśmiechu, dobrego słowa,

prostej umiejętności słuchania,

szczerego komplementu

czy najdrobniejszego przejawu troski.

A przecież te drobne gesty

mogą odmienić czyjeś życie.

LEO BUSCAGLIA

PRZEDMOWA DR DEBBIE JOFFE ELLIS

Ta książka jest potężnym narzędziem.

W istocie narzędziem do tego stopnia potężnym, że jeśli będziemy stosować zawarte w niej zalecenia, może nas poprowadzić ku harmonii, współczuciu i lepszemu światu.

W jaki sposób?

Ta książka przypomina nam, że jesteśmy istotami, które potrafią zmieniać nastawienie i emocje, a także podejmować działanie. Jeśli tak zdecydujemy, będziemy w stanie zachować spokój wewnętrzny, pomimo trudnych okoliczności zewnętrznych. Możemy uniknąć niepotrzebnych cierpień.

Jeśli pozwalasz, by twoje osądzające kolce kierowały się do środka i cię kłuły, ta książka pomoże ci zaakceptować siebie. Jeśli inni budzą twój gniew, ranią i prowokują, to dzięki przedstawionym tu strategiom odzyskasz spokój i nauczysz się panować nad sobą. Jeśli jednak inni są w stanie cię zranić, za sprawą mądrości tej książki nie będziesz traktować tego osobiście.

Przedstawione na kolejnych stronicach przemyślane, łatwe do zastosowania strategie pokazują, jak poradzić sobie z jeżozwierzem, respektując przy tym jego kolce. Nauczysz się bezwarunkowej akceptacji siebie i innych.

Znakomity psycholog i psychoterapeuta, doktor Albert Ellis, uczył, że nikt nie jest w stanie zdenerwować drugiego człowieka bez jego zgody. Możesz więc wybrać myślenie racjonalne, spokój i postępowanie z rozwagą, dobrocią i empatią. Możesz się nauczyć, jak myśleć i działać rozsądnie, jak automatycznie nie wysuwać kolców podczas groźnych lub prowokujących sytuacji. Nawet jeśli osoba o naturze jeżozwierza, z którą masz do czynienia, będzie się opierała, twoja serdeczność przyniesie efekty. Za każdym razem, gdy praktykujesz dobroć, współczucie oraz bezwarunkową akceptację dla innych, wzmacniasz je w sobie i dla siebie.

Wiele zyskasz, regularnie sięgając po zawarte tutaj rady, przypominając je sobie, a powtarzając ćwiczenia, pozbędziesz się negatywnych nawyków. Dlatego praktykuj je ciągle od nowa, a książką podziel się z innymi i dawaj przykład.

Życie jest krótkie. Czas jest cenny. Marnowanie go na obronę i atak lub na gniew i strach to wybór godny pożałowania. Zamiast tego ćwicz cierpliwość, empatię, dobroć, współczucie, zrozumienie i bezwarunkową akceptację. Pracuj nad harmonią w swoim wnętrzu i związkach, dzięki czemu będziesz mieć wkład w budowanie zdrowszego świata – cieleśnie i duchowo.

Tę książkę można stosować jako profilaktyczną dawkę leku, zestaw pierwszej pomocy i kojący balsam, przede wszystkim jednak jest to skuteczne narzędzie do osiąg­nięcia zdrowia psychicznego oraz dobrostanu. Zapewniam, że zmiany będą trwałe.

Wykorzystuj mądrość tej książki w swoim życiu, dzięki czemu zapewnisz stabilność, spokój i radość sobie, innym i otaczającemu was światu.

dr Debbie Joffe Ellis,

psycholog i doradca ds. zdrowia psychicznego

NOTA OD WYDAWCY

Wszyscy mamy w swoim otoczeniu ludzi, z którymi łączą nas trudne relacje. Spotykamy ich w pracy, w domu, w gronie przyjaciół...

Pora pogodzić się z tym, że jeżozwierze nie znikną.

Znajdziesz tutaj strategie radzenia sobie z takimi kłującymi osobnikami. Jest to ważne nie tylko dlatego, że nie masz wyboru, musisz wchodzić w relacje z jeżozwierzami, ale także dlatego, że dobre dla każdego z nas jest znalezienie sposobu na dogadanie się z ludźmi, od których się różnimy.

Inni ludzie stanowią dla nas wyzwanie. Dzięki innym ludziom się doskonalimy. Inni ludzie sprawiają, że jesteśmy lepszymi osobami.

Andrew Flach, wydawca

CZĘŚĆ I

NATURA I ISTOTA JEŻOZWIERZA

Największe szczęście w życiu to pewność,

że jesteśmy kochani ze względu na nas samych,

albo raczej pomimo nas samych.

VICTOR HUGO

DLACZEGO JEŻOZWIERZE?

Przedstawiciele różnych kultur przez stulecia używali zwierząt do zidentyfikowania i opisania cech osobowościowych człowieka. U rdzennych Amerykanów na przykład każdy musiał poddać się mistycznemu rytuałowi przejścia w celu odkrycia swojego zwierzęcego ducha. Zwierzę to staje się później częścią imienia (na przykład „Siedzący Byk” albo „Mały Żółw”). Chiński zodiak przypisuje jedno z dwunastu zwierząt do każdego kolejnego roku; wierzy się, że w osobowości jednostki odzwierciedlają się cechy zwierzęcia patronującego rokowi, w którym człowiek ten się urodził. Zwierzęcy bohaterowie w bajkach Ezopa uosabiają różne cechy ludzkiego zachowania, a ich historie i trudne przejścia zawierają lekcje o naturze człowieka. Do dzisiaj wciąż używane są wyrażenia takie jak „uparty jak osioł”, „mądry jak sowa” i „chytry jak lis”.

Niezależnie od tego, czy owe zwroty, historyjki lub motywy odpowiadają rzeczywistości czy nie, sposób, w jaki rodzaj ludzki tworzy związek pomiędzy zachowaniami własnymi a zwierzęcymi, mówi wiele o naszych zmaganiach mających na celu zrozumienie siebie i innych. W tej książce usiłujemy pomóc Wam, Czytelnikom, zrozumieć określony typ osób trudnych i konfliktowych oraz poradzić sobie z nimi. Nazywamy je „jeżozwierzami”.

Dlaczego? Aby odpowiedzieć na to pytanie, musimy przyjrzeć się zachowaniu i zwyczajom jeżozwierzy.

JEŻOZWIERZ W ŚWIECIE NATURY

Jeżozwierze to gryzonie, których sierść tworzą zmodyfikowane szorstkie włosy, nazywane kolcami. Jeden osobnik może mieć ponad trzydzieści tysięcy takich wroś­niętych w skórę kolców. Istnieje dwadzieścia siedem gatunków jeżozwierzy, podzielonych na dwie rodziny: jedna występuje w Starym Świecie (Europie, Azji i Afryce), druga – w Nowym Świecie (obu Amerykach i Australii). Ich przodkowie pojawili się na Ziemi trzydzieści milionów lat temu. Jeżozwierze ze Starego Świata żyją na ziemi, a te z Nowego Świata z zapałem wspinają się po drzewach. Chociaż niektóre gatunki urozmaicają swoją dietę złożoną z kory, korzeni, traw i bulw małymi gadami i insektami, jeżozwierze w większości są roślinożerne. W przeciwieństwie do innych roślinożerców, u których bezpieczeństwo zależy przede wszystkim od liczebności stada, skuteczność kolców jeżozwierza jako broni przeciwko drapieżnikom pozwala mu prowadzić samotnicze życie.

O tych zwierzętach krąży wiele fałszywych twierdzeń. Według legendy autorstwa greckiego filozofa Arystotelesa jeżozwierze potrafią zrzucić lub zapalić kolce, co jednak jest nieprawdą, podobnie jak to, że ich kolce są jadowite. Angielska nazwa porcupine sama w sobie jest błędna; pochodzi od łacińskich słów porcus i spina, co oznacza „ciernistą świnię” – zwierzęta te nie są ani cierniste, ani spokrewnione ze świniami (w rzeczywistości habitatem, dietą i usposobieniem najbardziej przypominają bobry).

Małe rodzą się z miękkimi, elastycznymi kolcami, które w ciągu kilku godzin twardnieją, zmieniając się w broń.

W sytuacji zagrożenia maleńkie mięśnie u podstawy każdego kolca napinają się, stawiając kolce na sztorc i nadając jeżozwierzowi wygląd większego niż w rzeczywistości. Następnie zwierzę porusza kolcami, stęka, warczy i tupie. Jeśli to nie odstraszy napastnika, jeżozwierz odwraca się tyłem, unosi ogon i kuca. W końcu skacze do tyłu, uderzając w atakującego ogonem lub całym ciałem, co często skutkuje pozostawieniem kolców boleśnie wbitych w skórę przeciwnika. Z czasem kolce mogą zagłębić się w ciało i spowodować zakażenie.

Pomimo ostrych kolców i wysoce rozwiniętych strategii odpierania ataku jeżozwierze są bezbronne w starciu z większymi mięsożercami. Amerykańska kuna mięsożerna wypracowała technikę na ominięcie kolców: odwraca jeżozwierza na plecy, odsłaniając wrażliwy i niczym niechroniony brzuch.

W JAKI SPOSÓB LUDZIE SĄ PODOBNI

DO JEŻOZWIERZY?

Ludzkie jeżozwierze od innych ludzi odróżniają reakcje na wszelkiego rodzaju zagrożenie czy atak. To wtedy – podobnie jak jeżozwierze zwierzęta – nadymają się, próbując odstraszyć przeciwnika.

Niestety, takie zachowanie można określić jako „za mało, za późno”. Oznacza to, że człowiek jeżozwierz ujawnia się dopiero wtedy, kiedy już wkroczyliście w jego przestrzeń – i natychmiast przyjmuje postawę obronną. Jak wynagrodzić wtargnięcie na jego terytorium, naprawić sytuację i ustalić najlepszy sposób na uniknięcie konfrontacji w przyszłości?

Pierwszym krokiem jest pogłębienie wiedzy o ludziach jeżozwierzach i dostosowanie do niej własnego zachowania.

CIĄG DALSZY DOSTĘPNY W PEŁNEJ WERSJI