FascynacjaKsiazkami
Lektura nie tylko dla osób kochających gry
Oferta wyłącznie dla osób z aktywnym abonamentem Legimi. Uzyskujesz dostęp do książki na czas opłacania subskrypcji.
14,99 zł
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 14,99 zł
14,99 zł
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 14,99 zł
Najniższa cena z 30 dni przed obniżką: 14,99 zł
Ten tytuł znajduje się w Katalogu Klubowym.
Zbieraj punkty w Klubie Mola Książkowego i kupuj ebooki, audiobooki oraz książki papierowe do 50% taniej.
Dowiedz się więcej.
Zbieraj punkty w Klubie Mola Książkowego i kupuj ebooki, audiobooki oraz książki papierowe do 50% taniej.
Dowiedz się więcej.
- Wydawca: Muza
- Język: polski
Przyjaciele, którzy niespodziewanie zostali uwięzieni w wirtualnej rzeczywistości gry, muszą szybko poznać jej zasady, żeby przetrwać i nie zostać w niej na zawsze!
Jasse Rigsby nie znosi gier i tego całego wirtualnego świata. Jasne, są w nich plecaki odrzutowe, portale umożliwiające teleportację, poduszkowce, ukryte ostrza oraz nieograniczona liczba żyć. To go jednak nie bawi. Ale gdy pewnego dnia otrzymuje tajemniczo brzmiącego esemesa od swojego najlepszego kumpla Erica, maniaka gier, który totalnie odleciał na punkcie najnowszej produkcji zatytułowanej Pełna Moc, a następnie odkrywa, że Eric gdzieś nieoczekiwanie zniknął, zostawiwszy włączoną grę, postanawia spróbować. Klikając na kontrolerze przycisk potwierdzający chęć rozpoczęcia gry, Jesse nawet sobie nie wyobraża, w jakie tarapaty się wpakował. To, co miało być świetną rozrywką, przemienia się w śmiertelną pułapkę, a Jasse niespodziewanie przenosi się do wnętrza gry. Czy uda mu się odnaleźć w niej Erica? Jakie przygody, ale i niebezpieczeństwa czekają na nich po drugiej stronie ekranu?
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi na:
Liczba stron: 75
Rok wydania: 2023
4,3 (10 ocen)
Oceny przyznawane są przez użytkowników Legimi, systemów bibliotecznych i innych serwisów partnerskich. Przyznawanie ocen premiowane jest punktami Klubu Mola Książkowego.
Legimi nie weryfikuje, czy opinie pochodzą od konsumentów, którzy nabyli lub czytali/słuchali daną pozycję, ale usuwa fałszywe opinie, jeśli je wykryje.
Sortuj według:
u_semeniuk
najlepsza książka na świecie
MirkaKrzys
supcio
kppgw
mega fajne ale proszę o kontynułacie
Jeny_co_tu_czytac
Pierwszy raz mamusia nie zrozumiała książki i dziecko musiało tłumaczyć, na przykład co to są blastery. 🤦🏻♀️
📖 Jasse Rigsby to jeden z tych dzieciaków których nie kręcą gry. Pewnego dnia otrzymuje on dziwnego SMS'a od swojego kumpla Erica, który w przeciwieństwie do niego jest komputerowym maniakiem. Gdy Jasse dociera do pokoju maniaka komputerowego okazuje się, że ten gdzieś zniknął pozostawiając włączoną grę, mimo swej niechęci postanawia spróbować. Tym razem gra okazuje się być śmiertelną pułapką, która wciąga go do swojego wnętrza. Tam odnajduje Erica i razem rozpoczynają grę o przetrwanie.
Ja jestem z czasów rosyjskich gier typu wilk łapiący jajka, kucharz kiełbaski i ośmiornica, która nie pamiętam już co łapała. Później przyszły czasy Nitendo i pojawił się kultowy Super Mario Bros, Contra czy Mała Syrenka i na tym zatrzymał się mój czas gier. Nie ciągnie mnie do współczesnych gier więc niewiele udało mi się zrozumieć z tej książki i choć syn trochę mi tłumaczył, to sam jako...
Popularność
Podobne
Tytuł oryginału: Trapped in a Video Game
Redaktor prowadzący: Barbara Czechowska
Redakcja techniczna: Sylwia Rogowska-Kusz
Skład wersji elektronicznej: Robert Fritzkowski
Redakcja: Maria Śleszyńska
Korekta: Aleksandra Zok-Smoła/Lingventa, Barbara Milanowska/Lingventa
Trapped in a Video Game copyright © 2018 Dustin Brady
© for the Polish translation by Wojtek Cajgner
© for the Polish edition by MUZA SA, Warszawa 2023
Książka Uwięzieni w grze ukazała się po raz pierwszy w USA nakładem wydawnictwa Andrews McMeel Publishing, a division of Andrews McMeel Universal, Kansas City, Missouri, USA.
ISBN 978-83-287-2680-2
MUZA SA
Wydanie I
Warszawa 2023
–fragment–
Podziękowania
specjalne podziękowania dla Jessego Brady’ego za okładkę i ilustracje. Więcej fajnych dzieł Jessego znajdziecie na jessebradyartwork.com
ROZDZIAŁ 1Gluty nie z tej ery i blastery
„Jesse. Przychodz. Natychmiast. Nie uwierzysz co sie stalo”.
Oto esemes, który zniszczył mi życie.
Wiem, wiem, wcale nie brzmi to jakoś superniszczycielsko. Zwłaszcza że nadawca tej wiadomości, mój kumpel Eric, mawia: „nie uwierzysz, co się stało”, gdy w grę wchodzą najbardziej wiarygodne rzeczy na świecie. Tylko w ostatnim miesiącu twierdził, że nie uwierzę w grzankę, która wygląda „totalnie jak Darth Vader” (wyglądała totalnie jak spalona grzanka), w czadowy trik, który Eric nauczył się wykręcać na rowerze (jazda bez trzymanki przez bite pół sekundy) oraz w naprawdę wielkiego gluta z nosa (no, to akurat było całkiem imponujące).
Ignorowałem tego esemesa przez jakiś czas – nic szybciej nie skłoni Erica do dalszego gadania niż milczenie. Ale kiedy przez kolejne pięć minut nie dodawał nic więcej, w końcu odpisałem:
„O co biega?”
Bez odpowiedzi.
„Powiesz mi czy nie?”
Nic.
„Oby nie chodzilo o kolejnego gluta”.
Zero.
Minęło kolejne pięć minut. Westchnąłem. Dobra, tym razem dam Ericowi wygrać. Ale tylko dlatego, że gapienie się na tego jego gluta wciąż będzie fajniejsze od zadania z matmy. Zamknąłem podręcznik, założyłem kurtkę i przeszedłem na drugą stronę ulicy, do domu mojego kumpla.
Drzwi były otwarte, więc pozwoliłem sobie wejść. Zszedłem do piwnicy.
– Dobra, chcę to zobaczyć – powiedziałem, gdy znalazłem się na najniższym stopniu.
Żadnego gluta. Ani żadnego Erica.
– No, dajesz! – zawołałem.
Wszedłem do pralni (miejsca, gdzie powinny znajdować się brudne ciuchy). Wdrapałem się po schodach do pokoju Erica (gdzie w rzeczywistości znajdowały się brudne ciuchy). Zajrzałem za wszystkie drzwi, do każdej szafki, pod wszystkie łóżka. Żadnego gluta, żadnego Erica.
Nie mogłem w to uwierzyć.
Odkąd rodzina Erica wprowadziła się do domu stojącego naprzeciw mojego – byliśmy wtedy w pierwszej klasie – jego ulubionym zajęciem było płatanie mi kolejnych psikusów. Jak każdy jestem skłonny docenić dobry psikus; niestety żaden z tych, które robił mi Eric, nie był wcale dobry. Chłopak jest tak niecierpliwy, że psuje każdy z nich, zanim ten na dobre zdąży się zacząć. Nie zliczę, ile razy podczas różnych nocowanek byłem świadkiem, jak Eric usiłuje wsadzić palec śpiącego kolegi do miseczki z ciepłą wodą – tylko po to, by skończyć z tą wodą wylaną mu na głowę przez „ofiarę”, która zamknęła oczy niespełna trzydzieści sekund wcześniej.
Z jednej strony musiałem docenić zaangażowanie Erica w spłatanie mi tego konkretnego żartu, z drugiej – miałem obawy, że może się on okazać jak dotąd najdurniejszy.
Wróciłem do piwnicy i uznałem, że mam dość.
– Okej! – zawołałem, a mój głos poniósł się po pustym domu. – Wracam do domu! Muszę skończyć to zadanie z matmy na poniedziałek! Może ty też powinieneś je zrobić!
Więcej ciszy. Rozejrzałem się; jedyną oznaką życia była zapauzowana gra wideo, widoczna na ekranie telewizora w kącie pomieszczenia. Eric uwielbiał te swoje gry. Zwłaszcza tę, która uruchomiona była teraz – Pełna Moc. Nie słyszeliście o Pełnej Mocy? To dlatego, że gra jeszcze nie wyszła. Eric zdobył ją dwa tygodnie temu od Charliego, najfajniejszego dzieciaka w naszej klasie. Żeby była jasność – Charlie nie jest wcale najfajniejszym szóstoklasistą dlatego, że sam jest fajny. Jest najfajniejszy, bo jego tata pracuje w firmie robiącej gry wideo i czasem podsuwa najnowsze produkcje kolegom syna do testowania.
Przez ostatnie dwa tygodnie jadaczka Erica klepała o Pełnej Mocy na… pełnej mocy.
– Jesse, no mówię ci. To najlepsza gra w historii!
– Nic mnie to nie obchodzi.
– Jest w niej mnóstwo kosmitów i oni próbują przejąć kontrolę nad światem, a ty jesteś jedyną osobą na świecie, która może wszystkich ocalić, bo…
– Nic mnie to nie obchodzi.
– Bo znalazłeś jeden z ich blasterów, a gdy już naładujesz go na PEŁNĄ MOC, możesz…
– ABSOLUTNIE MNIE TO NIE OBCHODZI!
– Możesz zacząć strzelać…
Eric nie przestawał próbować zmusić mnie do oglądania, jak gra w tę nową grę. Nigdy się na to nie zgodziłem, bo już wolałbym oberwać w twarz strumieniem z węża ogrodowego z zaworem odkręconym do oporu niż patrzeć, jak ktoś inny gra w gry wideo. Nie żebym nienawidził gier – na pewno są fajne. Po prostu nigdy nie miałem dość czasu, żeby siąść i zagrać w którąś z nich.
Podszedłem do telewizora. Nigdy nie słyszałem, by Eric piał z zachwytu nad czymkolwiek, tak jak ekscytował się tą grą. Może powinienem spróbować… W najgorszym razie i tak raczej będzie lepsza od zadania z matmy. Podniosłem kontroler i spojrzałem na ekran.
JESTEŚ PEWIEN?
TAK
NIE
Zamarłem na moment. Czy powinienem? A co, jeśli skasuję Ericowi jakiś zapisany postęp w grze? A tam, nie będzie miał nic przeciwko. Ucieszy się wręcz, że spróbowałem zagrać. Kliknąłem „TAK”.
I gdy tylko to zrobiłem, świat stał się czarny. Nie na ekranie. Wszędzie wokoło.
* * *
koniec darmowego fragmentuzapraszamy do zakupu pełnej wersji
MUZA SA
ul. Sienna 73
00-833 Warszawa
tel. +4822 6211775
e-mail: [email protected]
Księgarnia internetowa: www.muza.com.pl
Wersja elektroniczna: MAGRAF sp.j., Bydgoszcz
