Rotmistrz. Ilustrowana biografia Witolda Pileckiego ebook

Zona Zero Sp. z o.o. ul. Łopuszańska 32 02-220 Warszawa tel. 22 836 54 44, 22 877 37 35 faks 22 877 37 34 e-mail: [email protected]

Drodzy Czytelnicy,

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo z ogromną dumą wspiera projekty krzewiące polską kulturę i dziedzictwo narodowe. Pamięć o patriotach, bohaterach i obrońcach ojczyzny, którzy z poświeceniem walczyli o wolność, to fundamentalna część naszej tożsamości narodowej. Wierzymy, że najpiękniejszym świadectwem ich życia, ale też pomostem umożliwiającym dotarcie do szerokiej grupy odbiorców, przede wszystkim ludzi młodych, są historie zapisane na kartach książek. Dlatego jesteśmy zaszczyceni rolą partnera tego wyjątkowego wydawnictwa.

Ilustrowana biografia Witolda Pileckiego to przykład tego, jak pięknie i barwnie można przedstawić losy człowieka tak zasłużonego dla naszej ojczyzny. Witold Pilecki to nie tylko kawalerzysta, ochotnik do KL Auschwitz i żołnierz Powstania Warszawskiego, ale również kochający ojciec, zaangażowany społecznik i utalentowany rysownik. Jesteśmy przekonani, że mnogość nieznanych wcześniej szczegółów biograficznych oraz unikatowe, archiwalne zdjęcia, mapy i dokumenty, pozwolą czytelnikom nie tylko wejść do świata Rotmistrza Pileckiego, ale także zapiszą się w ich pamięci na długo.

Niewątpliwym i najważniejszym atutem książki Jarosława Wróblewskiego jest zdolność autora do przedstawiania wydarzeń i zawiłości polskiej historii językiem przystępnym i zrozumiałym. W budowaniu pamięci narodowej niezwykle istotni są ludzie młodzi. To oni będą kultywować historię wielkich Polaków, przekazując ją kolejnym pokoleniom. Dla naszej firmy, której dewizą jest propagowanie i podejmowanie działań na rzecz kultury, edukacji i tradycji, jest to szczególnie ważne.

Cieszymy się, że mogliśmy mieć swój udział w powstaniu tej książki. Z pewnością wniesie ona wartość dodaną do zbioru historii i świadectw niezwykłego życia i zasług człowieka wyjątkowego – Witolda Pileckiego.

„Starałem się tak żyć, abym w godzinie śmierci mógł się bardziej cieszyć niż lękać”. Gdy odszedł z tego świata, miał 47 lat.

W 1982 r. Eleonora Ostrowska, uczestnicząca w okupacyjnym życiu Witolda Pileckiego i jego powojennym procesie wspominała z bólem:

Okradziono go za życia ze wszystkiego, okradziono go i po śmierci. Do dzisiaj spoczywa w nieznanym miejscu. Nie ma dla siebie skrawka ziemi, który byłby śladem jego tożsamości. (…) Czy my, którzy znamy jego czyny, mamy milczeć? Czy mamy prawo wobec historii i przyszłych pokoleń, zostawić niewykryte kłamstwo i fałsz? Milczeniem możemy potwierdzić, że został skazany na śmierć „zdrajca”, że wyrok był sprawiedliwy. Czy dalszym milczeniem mamy przypieczętować krzywdę?

Dzisiaj wiemy więcej, ale nadal nie wszystko. Przecież o Rotmistrzu mieliśmy nic nie czytać, nic nie słyszeć i nic nie wiedzieć. Komunistyczna cenzura w marcu 1980 r. postawiła sobie za cel ograniczać pojawiające się medialne informacje, akcentujące jego heroiczną rolę w polskiej historii, ponieważ według ówczesnego Głównego Urzędu Kontroli Prasy i Widowisk miał „aktywną, antysocjalistyczną postawę”.

Jednak Witold Pilecki nie dał o sobie zapomnieć. Powraca ze swoim niesamowitym życiem – również poprzez karty tej książki. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do jej wydania.

Jarosław Wróblewski

Młodośćwalcząca

Saga rodu Pileckich

Nie zrozumiemy naszego bohatera i jego losów bez powrotu w jego rodzinne strony – do domu w Sukurczach – majątku na ziemi lidzkiej na Litwie, któremu poświęcił napisany w młodości poemat.

Barwna przeszłość Sukurcz, jak też ciężkie czasy,

Życie przodków moich, lub ich jakieś czyny,

Wyczarowywane ze zmierzchów przeszłości,

W pełgającym świetle długiego łuczywa

Wetkniętego w szparę jednej ze ścian chaty

(Starego leśnika) – wciąż występowały

Jak żywe obrazy, w których się postacie

Tak snuły, zmieniały – jak snuły się dymy

W Łukuciowej chacie z jego wielkiej fajki,

Smugami z łuczywa, kłębami nad głową

– pisał Witold Pilecki, słuchając jako dziecko dawnych opowieści sąsiada, starego leśnika Stanisława Łukucia. Co przedstawiały rodzinne „żywe obrazy, w których się postacie tak snuły, zmieniały”? Córka Rotmistrza, Zofia Pilecka-Optułowicz, pytana o korzenie swojej rodziny, wskazuje na rodzinną sagę:

Wszystko, co wiem o swoich przodkach, napisały moje ciocie, siostry taty.

Starsza siostra Witolda Pileckiego – Maria Pilecka, nazywana Musią z drugą siostrą Wandą Pilecką, po mężu Giec, „wspólnie przypominając”, opracowały w 1983 r. sagę rodzinną Dzieje rodu Pileckich – Herbu Leliwa. W jej wstępie czytamy:

Skąpe wiadomości o nich dostarczyła mi nasza Matka, Ludwika z Osiecimskich Pilecka, oraz „panna Józefa” – ochmistrzyni naszego dziadka, Józefa Pileckiego. Opowiadania jej nie sięgały dalej jak do pradziadków: prababki Marii, z domu Domeykówny i pradziada Adama Pileckiego. Panna Józefa była wychowanką prababki.

Dowiadujemy się jednak, że po I wojnie światowej i stacjonowaniu przez cztery lata sztabu niemieckiej jednostki wojskowej w rodzinnym majątku w Sukurczach, został on rozgrabiony.

Za największą stratę uznano pieczołowicie przechowywane w szafce bibliotecznej dziadka Józefa Pileckiego – Drzewo Genealogiczne Rodu Pileckich, wykonane na pięknym błękitnym płótnie, którego gałęzie „sięgały aż do króla Władysława Jagiełły”, które:

Musia, mając 12 lat, osobiście oglądała pokazane przez mamę.