27,99 zł
Często zdarza się, że dążąc do osiągnięcia celu, zatrzymujemy się w połowie drogi – to ten moment, w którym musimy zdecydować, czy pozostać w strefie komfortu, czy z niej wyjść i dalej się rozwijać.
Warto wybrać tę drugą opcję. Nie potrzebujemy dużych, drastycznych zmian: wystarczą małe, ale takie, które będą w stanie pociągnąć za sobą kolejne, jak domino.
Dowiedz się, jak:
• uwolnić swoją kreatywność,
• lepiej pracować w zespole,
• być liderem, za którym inni podążą,
• delegować zadania,
• utrzymywać koncentrację.
Kiedy patrzymy wstecz na to, co się wydarzyło, widzimy głównie niepowodzenia; kiedy patrzymy w przyszłość, widzimy możliwości. Wyrwij się z marazmu, wyjdź ze strefy komfortu i sięgnij po więcej!
Jeśli ktoś coś osiągnął, ty też dasz radę!
Ebooka przeczytasz w aplikacjach Legimi lub dowolnej aplikacji obsługującej format:
WPROWADZENIE
Często zdarza się, że dążąc do osiągnięcia celu, zatrzymujemy się w połowie drogi; wchodzimy do swojej strefy komfortu i tylko od nas zależy, czy w niej pozostaniemy, czy zrobimy krok naprzód, by dalej się rozwijać.
W tej książce pragnę podzielić się z wami kilkoma praktycznymi pomysłami, które wielu osobom pomogły osiągnąć ich cele i marzenia. Nie potrzebujemy dużych, drastycznych zmian, lecz przede wszystkim małych, które są w stanie pociągnąć za sobą, jak domino, kolejne małe zmiany, dzięki czemu udoskonalimy samych siebie.
Omówię takie zagadnienia, jak uwalnianie kreatywności, praca zespołowa, doskonalenie przywództwa, delegowanie zadań, przekształcanie porażek w sukcesy, budowanie postępów i utrzymywanie koncentracji.
Kiedy patrzymy wstecz, widzimy to, co się wydarzyło, ale koncentrujemy się przede wszystkim na niepowodzeniach; kiedy patrzymy w przyszłość, dostrzegamy możliwości. Dobry lider patrzy wstecz i buduje przyszłość. O tym właśnie jest ta książka: o wyrwaniu się z marazmu, wyjściu ze strefy komfortu i o świadomości, że wszyscy możemy się rozwijać. Jeśli ktoś inny to zrobił, ty też możesz.
Do zobaczenia na szczycie.
Bernardo Stamateas
Rozdział 1
UWOLNIJ SWOJĄ KREATYWNOŚĆ
1. Pozwól pomysłom płynąć
Czym jest pomysł? Słowo „idea”, czyli właśnie pomysł, może odnosić się do:
– obrazu lub reprezentacji czegoś, co znamy i co jest przechowywane w naszym umyśle,
– przekonania, wiary lub opinii,
– zamiaru zrobienia czegoś,
– pomysłowości w aranżowaniu, wymyślaniu i planowaniu czegoś,
– zdarzenia: nieoczekiwany pomysł.
Jak widzimy, pomysł jest związany z takimi pojęciami, jak: tworzenie, projekty, plany, rozwiązania, wyniki. To nie pieniądze napędzają świat, a genialne pomysły. Aby pomnożyć to, co mamy, i rozwiązać problemy, potrzebujemy dobrych pomysłów. Pomysł może otworzyć drzwi i przenieść nas na nowy poziom, może zapewnić nam nadzwyczajny sukces.
Możesz się zastanawiać, czy wszystkie pomysły działają. Nie trzeba mieć samych świetnych pomysłów. Każdy, nawet prosty pomysł może zostać ulepszony, może stać się lepszy od innych: najbanalniejszy z nich może stać się twoją złotą ideą.
Czy kiedykolwiek miałeś pomysł, który wydawał się genialny, a rezultat okazał się daleki od oczekiwanego? Wiele pomysłów wydaje się świetnymi w momencie powstania, gdy są tylko teorią. Kiedy pomysł zostanie już wymyślony, pierwszym krokiem jest podsumowanie projektu, zdefiniowanie w kilku zdaniach, w jaki sposób zostanie on zrealizowany. A potem przychodzi czas na jego realizację, na podjęcie działań, aby się rozwinął i skonkretyzował.
O tym, czy pomysł wzniesie się na wyższy poziom, decyduje jedynie osobista wola jego realizacji. Nie jest to kwestia pecha lub szczęścia.
Niektórzy ludzie mają pewne cechy, które prowadzą ich do niewłaściwych miejsc w niewłaściwym czasie. Inni z kolei trafiają we właściwe miejsce we właściwym czasie. Większość milionerów nie pochodziła z zamożnych rodzin, nie odziedziczyła spadku, nie miała od początku znacznych zasobów i rozwijała się dzięki złotemu pomysłowi.
2. Szukaj najlepszych pomysłów
Najnowsze badania pokazują, że najlepsze pomysły nie pojawiają się, gdy ludzie pracują: wpadają do głowy podczas spaceru, gotowania czy kąpieli. Powstają w spontaniczny, nieoczekiwany sposób. Gdy czujemy presję, umysł jest spięty, natomiast kiedy jesteśmy zrelaksowani, rozluźnia się i zaczyna pracować w odmienny sposób. Potwierdzeniem tego jest fakt, że wiele wielkich wynalazków powstało w najbardziej nieoczekiwany sposób.
Nasz mózg składa się z dwóch półkul. Lewa związana jest z racjonalnością: myśleniem i analizowaniem. Prawa pracuje, gdy się relaksujemy czy dobrze się bawimy. To właśnie wtedy dochodzi do głosu nasza kreatywność. Aby rodziły się innowacyjne pomysły, musimy wykorzystywać możliwości obu półkul mózgowych.
• Więcej myśl
Część procesu wymyślania pomysłów przechodzi przez intelekt. Mózg jest karmiony informacjami i trenowany pytaniami. Codziennie aktualizuj swoją wiedzę, im więcej, tym lepiej. Interesuj się wszystkim, co nowe – nigdy nie wiesz, jakie informacje mogą pomóc ci wpaść na genialny pomysł.
• Więcej się śmiej
Badania wykazały, że im więcej się śmiejemy, tym więcej mamy pomysłów. Śmiech nas relaksuje i aktywuje prawą półkulę mózgu, która jest związana z kreatywnością.
Pomyśl o jakimś zagadnieniu, przeanalizuj wszystkie informacje, które już zdobyłeś, ponieważ nowy pomysł może być kombinacją istniejącej wiedzy. A potem zajmij się czymś innym: możesz wybrać się na przejażdżkę rowerem lub obejrzeć zabawny film. Musimy przeznaczyć trochę czasu na oderwanie się od codziennych czynności i pozwolić umysłowi swobodnie błądzić. To pozwoli uruchomić wyobraźnię, niezbędny element kreatywności, czyli zdolności do tworzenia. Tworzyć oznacza powoływać coś do życia, dawać czemuś życie.
Dlaczego trudno jest odważyć się wcielać w życie nowe pomysły?
Opracowanie innowacyjnego pomysłu wiąże się z podjęciem ryzyka. Pojawiają się wtedy wątpliwości: „A co, jeśli to nie zadziała? Po co zmieniać to, co odniosło sukces? Po co ryzykować?”. Nieznane każe nam wyjść ze strefy komfortu i przez to nas przeraża.
Ale pamiętaj, jak powiedział Winston Churchill: „Imperia przyszłości to imperia umysłu”. Ten wizjoner zrozumiał, że najcenniejszym kapitałem nie będą już surowce, ale kapitał intelektualny, czyli właśnie pomysły.
A gdy pomysły już się narodzą, potrzebują odpowiedniego środowiska, aby rosnąć, rozwijać się i przynosić wyniki.
Wystarczy tylko znaleźć ludzi, którzy nie zniechęcają do pomysłów, które wydają się szalone, ale zapewniają im cenne narzędzia do ich ulepszania i wprowadzania w życie. Wielu ludzi sukcesu nie zrobiło nic więcej niż słuchanie, dodawanie, odejmowanie i wymyślanie koncepcji, która przyniosła im pieniądze. Są to ludzie, którzy podejmują ryzyko zrobienia czegoś nowego, czegoś, czego nikt wcześniej nie zrobił.
Dziś konkurencja i ciągłe zmiany są wszechobecne: w biznesie, na uniwersytetach, w rodzinie. Chociaż tempo życia jest zawrotne, wiele osób nadal niechętnie podchodzi do zmian i żyje według starych pomysłów, które nie mają już sensu lub nie są już przydatne. Musimy być świadomi, że pomysły, które kiedyś się sprawdziły, mogą już tak dobrze nie działać. W ciągle zmieniającym się świecie niektóre pomysły szybko się dezaktualizują. Nadszedł czas, aby zobaczyć, że to, co nowe, nie wykracza poza nasze możliwości, że ryzyko nie jest nadmierne, że kiedy mamy kontakt z rzeczywistością, niemożliwe staje się możliwe.
Na początku proces ten może wydawać się trudny, ale warto zaryzykować. Nie zamykaj się na nowe. Nie zadowalaj się przeszłymi osiągnięciami. Twoje marzenia stawiają przed tobą nowe wyzwania. Musimy przewidywać przyszłość; w przeciwnym razie istnieje ryzyko, że zostaniemy pominięci w systemie. Należy pamiętać, że biorąc pod uwagę dzisiejsze tempo zmian, musimy wdrożyć pomysł, zanim się zestarzeje, zanim przestanie być użyteczny. Sukces często polega na wdrażaniu nowych, lepszych pomysłów, a nie na ich krytykowaniu lub trzymaniu się starych koncepcji.
Wymyślajmy innowacyjne pomysły, które przynoszą rezultaty. Wszelkie zmiany będą również źródłem błędów i trudności, ale w trakcie tego procesu będziemy się nieustannie uczyć, co musimy wykorzystać, aby osiągnąć oczekiwany sukces.
Rozdział 2
POPRAW SWÓJ WIZERUNEK
1. Jak postrzegasz samego siebie?
Poczucie własnej wartości to to, jak czujemy się sami ze sobą. Możesz wierzyć lub nie, ale największe bitwy toczą się wewnątrz ciebie. To ty jesteś pierwszą osobą, która może przysporzyć ci problemów. Jaka jest twoja samoocena? Jak siebie postrzegasz?
Możliwe, że mówisz: „Nic nie idzie po mojej myśli”, „Czuję, że jestem w rozsypce”.
Wiedz, że wszyscy możemy robić i osiągać to, o czym marzymy. Drzemią w nas talenty, których jeszcze nie uwolniliśmy. Nazywa się to potencjałem. Aby przekształcić ten potencjał w działanie, musimy mieć zdrową samoocenę, która daje poczucie dumy z tego, kim jesteśmy. Możemy to również nazwać zadowoleniem z siebie. Jest to cecha, dzięki której czujemy się godni bycia kochanymi i zdolni do działania. To, jak postrzegasz siebie, determinuje to, jak się zachowujesz.
Nie myl części z całością. Nikt nie jest dobry we wszystkim. Nikt nie jest kiepski we wszystkim. Umacniaj się w tym, w czym jesteś dobry, i staraj się zmienić to, co sprawia, że czujesz się źle. Nigdy nie zapominaj, że możesz zmienić to, co jest złe.
Nie myl popularności ze szczęściem. Popularność oznacza bycie lubianym, rozpoznawanym i szanowanym przez innych. Ale bycie popularnym nie gwarantuje szczęścia. Szczęście polega na lubieniu samego siebie. Pamiętaj, że tak jak ty postrzegasz samego siebie, tak będą postrzegać cię inni.
Jesteś pierwszą osobą, której możesz zaimponować. Jak?
• Odważ się być sobą, nie przepraszaj za to.
• Zaakceptuj siebie takim, jaki jesteś, i kochaj siebie bezwarunkowo.
• Mów o sobie dobrze.
• Praw i przyjmuj komplementy.
• Traktuj siebie z miłością i pozwól sobie na odczuwanie przyjemności bez poczucia winy.
• Zaufaj swojemu najlepszemu przyjacielowi, którym jesteś ty sam.
• Celebruj to, jaki jesteś: twoje mocne strony, marzenia i sukcesy.
Kiedy ci się to uda, nie będziesz już musiał nikogo naśladować, mówić lub zachowywać się jak inni. Nie musisz rezygnować ze swojej wyjątkowości, aby być tym, kim jesteś.
Już w dzieciństwie widzimy, że są pewne rzeczy, które podobają się naszym rodzicom, dorosłym. Stanowią one pewien ideał społeczny. Często rodzice chcą, aby dzieci poszły w ich ślady; jeśli na przykład ojciec jest prawnikiem, może chcieć, aby jego dziecko również poszło w jego ślady. Być może dziecko również ukończy studia prawnicze i zostanie sędzią. Będzie to niewątpliwie satysfakcjonujące, ponieważ osiągnie ideał społeczny. Ale niekoniecznie będzie to jego osobisty ideał.
Z drugiej strony, jeśli dana osoba osiągnie swój osobisty ideał – na przykład zostając muzykiem – lecz nie będzie to zgodne z ideałem społecznym, brak społecznego uznania może wywołać u niej niepokój. W obu przypadkach może pojawić się uczucie frustracji, niepokoju lub goryczy.
Każdy człowiek jest wyjątkowy i niepowtarzalny, krytykowanie i porównywanie się do innych nie wzbogaca życia, ale je zubaża. W takim porównaniu zawsze ktoś będzie zwycięzcą, a ktoś inny przegranym. Każda istota ludzka jest unikatem. Nie jesteśmy niczyją kserokopią, więc żadne porównania nie mają sensu.
2. Daj sobie szóstkę
Osiągnięcie prawidłowego obrazu naszych mocnych i słabych stron jest równoznaczne ze zdobyciem zdrowego poczucia własnej wartości. Musimy mieć świadomość, że nasze słabości mogą stać się naszymi mocnymi stronami, jeśli ich nie ukrywamy, jeśli się ich nie wstydzimy. Pogódźmy się z nimi. Nawet jeżeli nie mieliśmy łatwego startu w życie, powinniśmy iść naprzód z podniesioną głową, nie wstydząc się, że wywodzimy się z ubogiej rodziny albo że zaczynaliśmy od zera, i dzielić się naszą historią.
Kiedy potrafimy rozpoznać nasze słabości, stajemy się silni. Wiemy, czego się boimy, na co jesteśmy podatni, i decydujemy się przezwyciężyć nasze lęki, aby iść naprzód. To stanowi naszą siłę.
Jaka jest różnica między odczuwaniem strachu a pozorowaniem obojętności? Zasadne jest na przykład, by żołnierz w okopie odczuwał strach. Powinien się z nim zmierzyć, to znaczy rozpoznać tę emocję, opanować i pozostać na miejscu lub poddać się przerażeniu i uciec na tyły.
Ludzie sukcesu nie boją się być bezbronni. Potrafią zarówno prosić, jak i dawać.
Ludzie z niską samooceną, przeciętni i niepewni siebie, nie tylko nie proszą o radę i pomoc, ale nie proszą o nic. Starają się wyglądać na niewzruszonych. W ten sposób napięcie w nich narasta do momentu, w którym niemożliwe staje się pójście naprzód.
Jednym ze sposobów, w jakie objawia się niska samoocena, jest paranoja. Czym ona jest? Jest to sposób funkcjonowania w stanie nadmiernej nieufności wobec wszystkiego i wszystkich.
Paranoik nie ma odwagi dostrzec w sobie niczego złego i projektuje całe zło na innych. W jego oczach zło – poczucie winy, wstyd, zazdrość – zawsze pochodzi z zewnątrz. Inni zawsze stanowią ukryte zagrożenie, dlatego stale żyje w oczekiwaniu na zdradę lub atak. Z tego powodu szuka faktów, które raz po raz potwierdzają jego tezę: „Wszyscy chcą mnie skrzywdzić”. Bliskość sprawia, że czuje się bardziej bezbronny, unika jej więc, ponieważ „wszystko, co powiesz, może zostać wykorzystane przeciwko tobie”. Buduje fizyczny i emocjonalny dystans między sobą a innymi.
Paranoik jest niezdolny do samokrytyki. A samokrytyka jest niezbędną częścią zdrowego poczucia własnej wartości. Bycie samokrytycznym nie oznacza potępiania siebie, ale zdolność do przyznania się do błędu w celu jego naprawienia. Krótko mówiąc, jest to sposób uczenia się.
Doświadczenia wczesnych lat życia, relacje z rodzicami – pierwszymi naturalnymi liderami obecnymi w życiu każdego człowieka – kształtują umiejętność akceptowania błędów.
Nie chodzi o to, by rodzice ignorowali błędy popełniane przez dzieci. Kiedy dziecko zaczyna rozpoznawać litery i posługiwać się nimi, nie wytykamy błędów, tylko pozwalamy mu pisać tak, jak potrafi, i zachęcamy je, by ćwiczyło dalej, ale stopniowo pokazujemy mu, jak robić to poprawnie. Na przykład na początku pozwalamy mu pisać „chory” przez „h”, ale gdy zostanie uczniem, nauczyciel powie mu, że musi pisać „chory” przez „ch”. Dziecko będzie musiało uwzględnić te wymagania i dostosować się do nich. Taka postawa wobec błędów będzie promować akceptację własnych i cudzych błędów w przyszłości, co jest niezbędnym krokiem do ich naprawienia.
Jeśli rodzic nie akceptował błędów dziecka w dzieciństwie, nieświadomie uczył je, by robiło to samo, gdy stanie się dorosłe. A co za tym idzie, uczył ukrywania ewentualnych niepowodzeń w obawie przed reakcją otoczenia. Gdyby zamiast tego po wskazaniu błędu pokazał mu, jak go poprawić, zmotywowałby dziecko do lepszego działania. Gdy błędy są akceptowane i przezwyciężane, buduje się postawa krytyczna.
3. Odbiór społeczny
Zastanawiasz się, jak radzić sobie z opinią innych o tobie?
Przede wszystkim pamiętaj o tym:
To, co myślisz o sobie, to twoja sprawa.
To, co myślą o tobie inni, to ich sprawa.
Jeśli ktoś nazwie cię głupkiem, skrzywdzi cię, jeśli faktycznie zgodzisz się być głupkiem. W przeciwnym razie nie masz powodu, by czuć się źle. Nie dawaj tej osobie prawa do wyprowadzenia cię z równowagi, nie pozwól, by sprawiła, że stracisz spokój. Nie przywiązuj wagi do tych słów.
Oczywiście zawsze znajdzie się ktoś, kto nas nie lubi, kto nas krytykuje, bo po prostu go irytujemy. Nie warto iść przez życie, szukając sympatii u każdej napotkanej osoby. Spróbujmy poświęcić nasze życie kochaniu, a nie poszukiwaniu miłości. Nie próbuj nikomu niczego udowadniać, bo wygrywając bitwę, możesz przegrać wojnę.
Nauczmy się nie reagować, czyli wyznaczmy zdrowe granice. Jeśli coś cię zdenerwuje, zamilknij, ponieważ w chwili złości zapewne powiesz coś, czego możesz później żałować.
Może na przykład martwisz się wrogimi komentarzami w mediach społecznościowych. Pamiętaj jednak, że osoba, której nic nie obchodzisz, nie będzie do ciebie pisać z obelgami, tylko po prostu cię zignoruje. Jeśli ktoś zadaje sobie trud wyszukania twojego kanału na Twitterze czy konta na Facebooku, aby opublikować negatywny komentarz, to znaczy, że szuka twojej uwagi. Nie odnalazł cię z sympatii, aby przekazać ci coś miłego. Wręcz przeciwnie, pisze: „Jesteś brzydki”, ponieważ wie, że agresja przyciągnie twoją uwagę.
Jeśli otrzymujesz dziesięć pozytywnych komentarzy i jeden negatywny, a ty fiksujesz się na tym negatywnym, dzieje się tak dlatego, że zacząłeś się zastanawiać nad tym, jak jesteś odbierany przez społeczeństwo. Nie reaguj. Nie przypisuj wartości emocjonalnej temu, co mówią. Potraktuj to jedynie jako jedno z narzędzi, jako pewne dane pozwalające określić, co możesz poprawić lub zmienić.
Możesz wymieniać się wrażeniami z przełożonymi, współpracownikami i opinią publiczną, ponieważ są to trzy źródła danych, ale nie traktuj tej opinii emocjonalnie. Nie rozważaj wszystkiego w kategoriach „kocha/nie kocha”, „lubi/nie lubi”.
Media społecznościowe, tak popularne w dzisiejszych czasach, powinny być wykorzystywane do tworzenia strategii. Jeśli boli cię, gdy inni wytykają ci błędy, przekształć te informacje w doświadczenie, w dane. Nie bierz wszystkiego do siebie. To, co było wczoraj, pomaga nam się uczyć, budować pomost do teraźniejszości, dzięki czemu to, co zrobiliśmy w przeszłości, staje się czymś, co pomaga nam się rozwijać.
Jeśli twój szef negatywnie skomentuje twoje wyniki w obecności osób trzecich, prawdopodobnie chodzi o błąd tolerowany. Gdyby chodziło o błąd niedopuszczalny, porozmawiałby bezpośrednio z tobą. Odpuść. Odpuść sobie wszelkie napięcia w pracy.
Jeśli większość ludzi w twoim miejscu pracy jest nieszczera, poszukaj zdrowej grupy poza tym środowiskiem. Wszyscy potrzebujemy miejsca, w którym możemy połączyć się z pozytywnymi ludźmi, którzy będą nam dobrze życzyć i wzbogacą nasze życie.
Rozdział 3
BĄDŹ LIDEREM
1. 90 procent to działanie
Ludzie, którzy osiągnęli cel, czy to wygrywając turniej sportowy, czy dokonując odkrycia naukowego, budzą powszechny podziw. Realizują swoje projekty, swoje marzenia, swoje życie.
Ty również masz cele do osiągnięcia i być może zastanawiasz się, jak to zrobić. Kluczem do sukcesu jest praca nad jednym aspektem: twoją postawą. Postawa to sposób zachowania, widoczna ekspresja wewnętrznych uczuć. To sposób, w jaki reagujesz na rzeczy, które ci się przytrafiają.
Nie ma znaczenia, jakie są fakty. W obliczu tego samego problemu jedna osoba może być przygnębiona, przytłoczona, podczas gdy inna może stawić mu czoło i ruszyć naprzód. Nawet jeśli zmagasz się z przeciwnościami losu, dobre nastawienie pomoże je przezwyciężyć. Najistotniejsze nie jest to, z czym się mierzysz, ale jak się z tym mierzysz. Zamiast bez końca myśleć o tym, co cię spotyka, zacznij myśleć o tym, co zrobisz z tym, co cię spotyka.
Człowiek sukcesu, John D. Rockefeller, powiedział, że „życie składa się w 10 procentach z rzeczy, które nam się przytrafiają, i w 90 procentach z tego, jak reagujemy na to, co nam się przytrafia”. Te 90 procent to postawa. Sposób, w jaki reagujesz na każdą sytuację, manifestuje się w twoim ciele, na twojej twarzy. Jest z tobą wszędzie. Ludzie to wyczuwają.
Jeśli idziemy na spotkanie z kimś, myśląc: „On jest nie do zniesienia, jestem pewien, że skrytykuje wszystko, co powiem”, przekazujemy to bez słowa w chwili, gdy się z nim witamy. Zmarszczone czoło czy wymuszony uśmiech mówią same za siebie. I oczywiście zostajemy przyjęci zgodnie z naszymi oczekiwaniami.
Dobre nastawienie jest kluczowe dla dobrych kontaktów z innymi. Pielęgnuj relacje, a otrzymasz to, co najlepsze, co druga osoba może ci dać. Jeśli okazujesz szacunek, jesteś hojny, uprzejmy i pełen wdzięczności, ludzie będą ci ufać. Będziesz wiarygodny, nie będziesz musiał przekonywać ich do swoich celów. Traktuj wszystkich dobrze. Być może osoba, którą właśnie spotkałeś, jutro będzie tą, która pomoże ci otworzyć drzwi do twojego projektu.
Jeśli nie masz dobrego nastawienia, możesz nie tylko stracić pracę lub ponieść porażkę w firmie, ale także doprowadzić do konfliktów w relacjach z partnerem lub dziećmi. Możesz również zniszczyć relację z samym sobą: złe nastawienie, strach, zamartwianie się i narzekanie powodują choroby układu krążenia.
Ludzie często mówią, że mają setki rozmaitych problemów, ale w rzeczywistości mają tylko jeden: złe nastawienie. To pierwsza rzecz, którą musisz zmienić. Przestaw swój umysł na samodoskonalenie. To musi być twoje własne nastawienie: nie rywalizuj z nikim, ponieważ nie musisz pokonywać nikogo poza samym sobą.
Nie pozwól, by inni determinowali twoje działania. Zamiast tego przyjmuj postawy, które kształtują jakość twoich relacji. Ludzie z pozytywnym nastawieniem przyciągają tych, którzy mogą wnieść coś do ich życia. Ty decydujesz, jakie będzie twoje nastawienie.
Jeśli myślisz: „To niemożliwe”, „Nie potrafię”, w chwili, gdy ty wypowiadasz te słowa, ktoś inny to po prostu zrobi. A jeśli ta osoba potrafi to zrobić, to ty również. Nie pozwól, aby twoje myśli cię blokowały. Nastaw swój umysł na rozwiązywanie problemów, na osiąganie celów i pomnażanie zysków.
Pamiętaj:
Twój sukces lub porażka zależą od twojego nastawienia. To ono sprawia, że twoje marzenia będą realizowane lub pójdą w zapomnienie. Twoje nastawienie przyciągnie do ciebie ważnych ludzi lub ich od ciebie odepchnie. Twoje nastawienie popchnie twoje projekty do przodu lub je zatrzyma. Twoje nastawienie uzdrowi cię lub sprawi, że zachorujesz.
Wszyscy możemy poprawić nasze życie poprzez odpowiednie nastawienie. Nie trać energii i szacunku do samego siebie. Nie zmieniaj zdania, nie zniechęcaj się. Gdy zobaczysz, że idziesz do przodu, nawet jeśli na początku twoje osiągnięcia będą niewielkie, poczujesz się zmotywowany i uwolnisz swój pełny potencjał: odkryjesz w sobie lidera.
2. Czy to, co robię, jest ważne?
To najważniejsze pytanie, które powinieneś sobie zadać, kiedy widzisz, że inni są mistrzami swojego życia, szybko osiągają swoje cele, realizują to, czego pragną. Prawdopodobnie oni również przeszli przez chwile udręki i niepewności. Ale byli w stanie ocknąć się na czas, uprościć swoje cele, zmobilizować się i uczyć, by otworzyć się na zmianę pomysłów i planów.
Osoba nieskoncentrowana na celu:
• Sieje dużo, a zbiera mało. Ciężko pracuje, ale osiąga mizerne rezultaty.
• Ma mgliste wyobrażenie o swojej przyszłości i celach.
• Nawiązuje relacje z każdym.
• Marnuje czas.
Osoba skoncentrowana na celu:
• Dba o to, co jest najważniejsze.
• Nadaje priorytet tym zadaniom, które prowadzą do sukcesu.
• Nawiązuje relacje z właściwymi ludźmi, którzy wnoszą jakąś wartość do jej życia.
• Wyznacza konkretne ramy czasowe, aby osiągnąć swoje cele.
Aby osiągnąć sukces, musisz określić, które zadania ułatwią ci osiągnięcie oczekiwanych rezultatów. Przestań zajmować się rzeczami, które nie przybliżają cię do twoich celów. Przestań robić wszystko i skup się tylko na tym, co ważne. Jeśli skupisz się na większych marzeniach, twój entuzjazm do ich realizacji wzrośnie. Nie słuchaj tych, którzy mówią ci, że to niemożliwe. Pamiętaj, że problemem nie jesteś ty sam, ale lustro, w którym na siebie patrzysz. Naucz się wypierać negatywne myśli z umysłu i pozostań wierny swoim marzeniom.
Pamiętaj:
• Niektórzy ludzie robią wszystko. Inni ludzie wiedzą, po co coś robią.
• Ludzie, którzy robią wszystko, pracują dla tych, którzy wiedzą, po co to robią.
• Przestań być niewolnikiem, przestań robić wszystko i skup się na uczeniu się, po co i dlaczego warto coś robić.
Analizuj, ucz się od ludzi, którzy spełnili swoje marzenia. Znajomość ich życia, wiedza o tym, co zadziałało w ich przypadku, zainspiruje cię do wyznaczenia celu i jego osiągnięcia.
3. Bez pośpiechu i bez przerwy
Aby coś się wydarzyło, nie wystarczy o tym marzyć. Kiedy masz cel do osiągnięcia, musisz najpierw jasno określić, czego oczekujesz, do czego go wykorzystasz i w jaki sposób. Pomyśl, zorganizuj się i natychmiast podejmij działanie. Ludzie zorientowani na działanie wiedzą, że im szybciej działają, tym więcej mają energii. Jeśli chcesz osiągnąć swój cel, działaj szybko! Nie czekaj na odpowiedni moment, zacznij już teraz.
Gdy już skupisz się na swoim celu, poświęć sto procent swojej energii na to, co robisz. Nie rozpraszaj się. Jedna godzina pracy w stałym tempie, bez przerw, zwielokrotnia rezultaty. Bądź zdeterminowany, by dokończyć to, co zacząłeś. Kiedy zobaczysz, że doprowadziłeś coś do końca, twoja pewność siebie wzrośnie.
Nie pozwól, by rządziły tobą emocje. Niektórzy ludzie kierują się w życiu emocjami: jednego dnia czują się dobrze, innego źle. Jednego dnia są optymistyczni, a następnego zniechęceni, zmęczeni, zestresowani. Jednego dnia idą do przodu, a następnego się cofają. W poniedziałek odnoszą sukces, a w piątek czują się pokonani.
Jaki jest sekret tych, którzy są konsekwentni w swoim myśleniu i działaniu? Mają mocne postanowienie, by dzień po dniu stawać się coraz lepszymi. Pragną stworzyć harmonijną rodzinę, szkolić się, aby wspiąć się na najwyższy poziom w swoim zawodzie, dążą do pomnażania swojego kapitału. I podejmują inicjatywę, decyzję o działaniu. Nie są niekonsekwentni, nie szukają wymówek. Tacy ludzie zawsze mówią sobie: „Pójdę naprzód”, „Idę po więcej”. Wierzą w to, co myślą, są lojalni wobec swoich marzeń, nie dają się ponieść emocjom.
Są to ludzie, którzy nie są zadowoleni z bycia „wystarczająco dobrymi”: chcą więcej, chcą coś zyskać, chcą odnieść sukces. Opuszczają miejsce, w którym nic się nie dzieje, aby udać się tam, gdzie coś się wydarzy. Są przekonani, że jeśli dziś jest dobrze, jutro będzie jeszcze lepiej.
Nie ograniczaj swoich pomysłów i kreatywności. Naucz się rządzić swoim umysłem i się rozwijać. Boisz się ryzyka? Głowa do góry! Nadejdzie czas, kiedy przebijesz sufit i przestaniesz się bać. Ludzie, którzy osiągają najlepsze wyniki, wiedzą, że bez ryzyka nie ma zysku. Podejmuj ryzyko inteligentnie, mając pełną świadomość tego, czego chcesz i dokąd zmierzasz.
4. Nikt nie jest doskonały
Ludzie sukcesu pracują mądrzej niż przeciętny człowiek. Człowiek inteligentny wie, że nie jest nieomylny. Właśnie dlatego:
• Nie stawia sobie zbyt ambitnych, trudnych do osiągnięcia celów.
• Nie martwi się, jeśli się pomyli, ponieważ nie uważa, że popełnienie błędu oznacza porażkę.
• Nie obawia się braku akceptacji.
• Nie wstydzi się tego, że nie robi wszystkiego perfekcyjnie.
• Nie ma poczucia, że nawet jeśli daje z siebie wszystko, to nie jest to wystarczająco dobre.
• Nie obwinia się za to, że nie jest taką osobą, za jaką się uważa.
Wiele osób myśli, że aby osiągnąć swoje cele, muszą być bardzo wymagające wobec siebie i innych. Ale taki perfekcjonizm nie przybliży ich do celu. Wyrzuć tę ideę ze swojego umysłu. Aby twoje wysiłki przyniosły owoce, musisz mieć mentalność zdobywcy, ceniąc to, co masz. Odróżniaj to, co zbędne, od tego, co ważne. A jeśli okaże się, że czegoś brakuje, nie narzekaj. Zdecyduj, że będziesz się uczył, rozwijał, udoskonalał siebie. Pracuj inteligentnie. Wizualizuj swoje marzenia i przejmij kontrolę nad życiem.
Nie staraj się być najlepszy we wszystkim, ale doskonal się w tym, co robisz najlepiej. Aby spełnić swoje marzenia, nie musisz być doskonały. Musisz wyrobić w sobie skuteczne nawyki, które ułatwią ci przybliżenie się do celu.
Wyrobienie nawyków daje następujące korzyści:
• Predysponuje umysł do wykonania zadania.
• Zachęca do robienia najważniejszych rzeczy w pierwszej kolejności.
• Zwiększa wydajność, produktywność i jakość pracy.
• Zwiększa pewność siebie.
• Zachęca do ciągłego doskonalenia.
Aby wyrobić w sobie nawyki, warto zastosować w praktyce poniższe techniki:
a) Codziennie porządkuj na biurku wszystkie potrzebne rzeczy. Porządek tworzy pozytywny i motywujący wizerunek, zarówno dla innych, jak i dla samego siebie.
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki
Zapraszamy do zakupu pełnej wersji książki